نقد و بررسی

نقد و بررسی Necromunda: Underhive Wars

درد یک توهم از حواس است، ناامیدی یک توهم از ذهن

پنج سال پس از انتشار بازی Warhammer Fantasy با عنوان Mordheim: City of Damned شرکت Rogue Factor با یک بازی سوم شخص استراتژی بازگشته است. این بازی در شهر Niveromunda روایت می شود، شهری که میلیارد ها نفر آدم در آن زندگی می کنند. این بازی بازیکن را مسئول یکی از چندین باند های زیرزمینی قرار می دهد، که بازیکن باید برای رساندن باند خود به مقام های بالاتر تلاش کند.

این بازی دارای بخش تک نفره و چند نفره است، بخش تک نفره دارای کمپین داستانی و چندین ماموریت با شخصیت های پیش فرض بازی است و دارای بخش ساخت گروه می باشد که بازیکن می تواند کارایی هر گروه خود را از بین گروه ضربتی و یا عملیاتی انتخاب کند. بازی قبل از ساخت گروه به بازیکن پیشنهاد می کند تا بخش آموزشی را به طور کامل پشت سر بگذارد تا بتواند بیشتر با عناصر بازی آشنا شود.

بازی Necromunda: Underhive Wars مانند Mordheim گیم پلی جالبی دارد که هر کارکتر به صورت نوبتی و سوم شخص کنترل و جا به جا می شوند. در هر دور بازیکن یک کارکتر را انتخاب کرده و دشمن نیز یکی را انتخاب می کند و کسی که ابتکار عملی بهتری داشته باشد و کارکتر مناسب تری انتخاب کند اولین حرکت را انجام می دهد. بازیکن می تواند با استفاده کردن از واحد پول خود آزادانه حرکت کند (با برگشتن به عقب دوباره شارژ می شود) و با توجه به مقدار پول خود اقدام های متفاوتی انجام دهد.

هر کارکتر دارای یک کوله پشتی است که می تواند وسایل غارت شده از دشمنان و لوازم موجود در جعبه های محیط بازی را در آن حمل کند. همچنین کارکتر های با سطح های مختلف می توانند از سلاح های مختلف مانند چاقو، تپانچه و تیربار استفاده کنند. استفاده از هدف گیری ساده با پرداخت 30AP هدف را مورد حمله قرار می دهد اما با پرداخت 40AP بازیکن می تواند انتخاب کند کجای بدن دشمن مورد حمله قرار بگیرد.

تعادل گیم پلی بازی بسیار ریز بینانه طراحی شده است، بازیکن باید تلاش کند توانایی خود را ارتقا دهد اما برخی موارد رعایت نشده است برای مثال هزینه پناه گرفتن پشت سنگر بیشتر از ریلود کردن تفنگ است اما هزینه برداشتن یک آیتم از روی زمین برابر با 4 خانه حرکت کردن است. جنگیدن بدون آسیب دیدن تقریبا غیر ممکن است زیرا برای از بین بردن دشمن باید حداقل چند تیر به سر آن زد که این شیوه مبارزه تقریبا عجیب و به دور از واقعیت است.

هردو مشکل ناشی زیاد بودن اعداد است! برای مثال بازی های XCOM 1 و نسخه دوم آن با ساده کردن سیستم Health و میزان ضربه اسلحه ها این مشکلات را حل کرد و این مسئله کمک بسیار زیادی به تمرکز بازیکن بر روی محاسبه این موارد کرد. در بازی Necromunda در برخی موارد که از سطح سلامت دشمن مقدار بسیار پایینی مانند 4 واحد باقی مانده باشد بازیکن همچنان باید از شلیک با سطح آسیب 50 و به ارزش 30AP استفاده کند که این طراحی بیشتر بازیکن را عصبی می کند و شیوه قدیمی و منسوخ شده بازی های سبک RPG را به یاد می آورد.

بزرگترین مشکل بازی Necromunda سرعت حرکت کارکتر های آن است، سرعت حرکت نه تنها کند نیست بلکه مانند یخبندان است و هر دور با یک پنجره 5 ثانیه ای برای انتخاب کارکتر مورد نظر شروع می شود و بازیکن را از ادامه بازی نگه می دارد تا وقتی تمام شود یعنی در واقع بازیکن حدود 30 ثانیه را صرف زل زدن به صفحه می کند. ماموریت های بازی چندین نوبت طول می کشد که در بهترین حالت نیم ساعت طول خواهد کشید، که تقریبا 5 دقیقه آن صرف صفحه انتخاب کارکتر می شود که بازیکن در 10 دقیقه حدودا 15 بار این صفحه را می بیند. و بدتر از آن بازیکن مجبور است تمامی اقدامات سرباز هوش مصنوعی بازی را نیز مشاهده کند و سردرگمی سرباز بازی باعث عصبی شدن بازیکن خواهد شد.

سیستم استفاده از واحد پول بازی در خارج از نبرد ها نیز همراه بازیکن می باشد. بازیکن برای غارت و اکتشاف در هر مکانی باید جانب احتیاط را رعایت کند تا پول خود را در نبرد های الکی از دست ندهد. در واقع سیستم غارت در بازی Corruption 2029 بسیار طبیعی تر است و در هنگام جنگ اتفاق می افتد و بازیکن مجبور نیست یک خطر را دوبار به جان بخرد.

اما سمت خوب قضیه به این شکل است که بازی دارای گزینه های تاکتیکی بسیار مناسبی است. از انواع شلیک سلاح های مختلف تا پرتاپ انواع نارنجک ها که در واقع نقطه قوت این بازی به حساب می آیند تجربه خوشایندی از نبرد به بازیکن می دهد. هر چند بازیکن برخی مواقع به دلیل بالا بودن هزینه قابلیت های مختلف محدود می شود اما باید طوری فکر کند که بهترین تصمیم را بگیرد. نقشه سه بعدی بازی بسیار جالب طراحی شده است و این قابلیت را به بازیکن می دهد تا نقشه میدان نبرد را برای یافتن دشمنان، خطوط زیپلاین و مناطق لوت اسکن کند. همه بازی ها تلاش می کنند تا نقشه بازی را برای ایجاد چالش سخت تر طراحی کنند اما Necromunda به طور قطع همچین کاری را نکرده است.

در هر حال بازی Necromunda از نظر فنی بسیار بی نقص می باشد. طراحی و گرافیک آن بسیار زیبا کار شده است اما تنوع کارکتر ها کمی پایین است، کیفیت انیمیشن های بازی قابل قبول هستند؛ با چشم پوشی از یک سری ایرادات در کل بازی لذت بخش است. صدا گذاری بازی نیز خوب انجام شده است و اجرای بازی نیز برای سیستم پیشنهاد شده توسط شرکت سازنده روان خواهد بود.

بازی Necromunda: Underhive Wars در نوع خود جالب است. اما برای طرفداران سر سخت بازی های استراتژی این بازی چندان راضی کننده نیست زیرا بازی های بسیار پویا تر در سطح ژانر استراتژی وجود دارد که می توانند نسبت به این بازی برتری داشته باشند. اما بازی Necromunda پر از گزینه های تاکتیکی متفاوت است که اگر مشکل حرکت بسیار آهسته کارکتر ها نبود می توانست افراد بسیار بیشتری را به خود جذب کند.

نقاط ضعف و قوت

گزینه های تاکتیکی بسیار متنوع و جالب
سیستم سوم شخصی که بسیار خاص طراحی شده است
نقشه سه بعدی جذاب
گرافیک خوب

واحد پول بازی بسیار محدود کننده است و ممکن است بازیکن نتواند همه انتخاب ها را تجربه کند
حرکت آهسته کارکتر ها
حرکت بسیار آهسته کارکتر ها
حرکت شدیدا بسیار آهسته کارکتر ها
صدا گذاری بازی برخی مواقع آزار دهنده می شود

نمرات

گیم پلی - 7
گرافیک - 7
کمپین - 7
موسیقی - 7

7

نمره کل

بازی Necromunda پر از گزینه های تاکتیکی متفاوت است که اگر مشکل حرکت بسیار آهسته کارکتر ها نبود می توانست افراد بسیار بیشتری را به خود جذب کند.

0 0 رای ها
امتیازدهی به مقاله
باخبرم کن
باخبر شدن از

1 دیدگاه
بازخورد (Feedback) های اینلاین
نمایش تمام دیدگاه ها