از انتشار نسخه اول بازی Deceit شش سال می‌گذرد، بازی‌ای که در همان سال عرضه‌اش با استقبال غافلگیر‌کننده‌ی بازیکنان مواجه شد و رضایت منتقدان را جلب کرد. گیم‌پلی بازی در فضایی رازآلود و تاریک دنبال می‌شود که همه‌ی افراد حاضر در آن به یکدیگر شک دارند و سعی می‌کنند که پیش از آنکه گرفتار افراد مبتلا در گروهشان شوند، از آن مکان فرار کنند. گیم‌پلی سری Deceit به طور کلی شبیه به بازی Among Us است، اما در فضا قرار ندارد و در حالت اول‌شخص دنبال می‌شود که به مراتب چالشی‌تر است. نسخه دوم این سری سرانجام پس از شش سال منتشر شده و با پیشرفت گرافیکی و افزودن کلی ویژگی جدید جایگزین نسخه پیشینش شده است.
با این حال، سؤال این است که آیا نسخه دوم این بازی به همان اندازه خوب است؟ یا به عبارتی، آیا Deceit 2 موفقیت نسخه پیشینش را تکرار کرده است؟ در این مقاله از استراتژیک کلاب، می‌خواهیم به نقد و بررسی بازی Deceit 2 بپردازیم. این نقد و بررسی بر اساس نسخه عرضه‌شده‌ی این بازی و با توجه به شرایط آن در زمان عرضه‌ی نهایی نوشته شده است. همچنین لازم به ذکر است که این نقد و بررسی بر اساس نسخه ارسالی سازندگان به استراتژیک کلاب نوشته شده است.
نگاهی جدید به سبک بازی مافیا
اخیراً بازی‌های زیادی در سبک ترس و بقا منتشر شده‌اند. برای مثال بازی Texas Chain Saw Massacre که اخیراً منتشر شده است بر پایه دو گروه قاتل و قربانیان جریان دارد که توسعه‌دهندگان به خوبی بازی را توسعه دادند و آن چیزی که از یک بازی در سبک بقا و ترس انتظار می‌رود را به خوبی پیاده کرده‌اند. موردی که وجود دارد این است که بسیاری به اشتباه این بازی را با Deceit 2 مقایسه می‌کنند، اما واقعیت این است که این بازی باید با عنوانی همچون Among Us مقایسه شود چرا که تقریباً از همه نظر به این بازی شباهت دارد.
بازی Among Us برگرفته شده از بازی اجتماعی‌ای است که در ایران بیشتر با نام مافیا شناخته می‌شود. این بازی گروهی همچنان در ایران محبوبیت بسیاری دارد و گروهی‌های دوستانه بسیاری را دور هم جمع می‌کند و لحظات خوشی را برایشان به ارمغان می‌آورد. در بازی Among Us گروهی از افراد در مکانی قرار دارند که در بین آن‌ها یک یا دو دغل‌باز (impostor) قرار دارد که به دنبال قتل باقی اعضای بی‌گناه گروه و بردن بازی هستند. گروه عادی که در واقع اعضای درست خدمه هستند به دنبال انجام یکسری وظایف به پیروزی برسند و در این حین سعی کنند که افراد دغل‌باز گروهشان را شناسایی کنند.
بازی Deceit 2 دقیقاً از چنین فرمولی استفاده می‌کند. در این بازی دو گروه بی‌گناهان (innocence) و مبتلایان (infected) وجود دارد که در واقع حکم همان دو گروه دغل‌باز و اعضای خدمه بازی Among Us را دارند. در Deceit 2 چندین ویژگی جالب توجه وجود دارد که بازی را به نوعی خاص و جذاب کرده‌اند، اما این واقعیت که این بازی بر پایه بازی مافیا و شبیه به Among Us است را از بین نمی‌برد، البته منظور این نیست که این چیز بدی است، خیر، منظور این است که گیم‌پلی بازی به طور کلی بر همین پایه است، اما یکسری ویژگی‌های جالب وجود دارد که آن حالت رازآلود و ترسناک بازی را به بازیکن القا می‌کند.
بازی‌های ابتدایی شما با حداقل شش یا حداکثر نٌه بازیکن انجام می‌شوند که پیش از ورود به منطقه و انجام بازی، یک ویدیو آموزشی کوتاه به شما نمایش داده می‌شود. اگر از پیش بازی Among Us یا دیگر عناوین مشابه را بازی کرده باشید، خیلی زود با مکانیسم‌ها و ویژگی‌های بازی خو می‌گیرید و آشنا می‌شوید. در همان ابتدا به شما اعلام می‌شود که در کدام گروه قرار دارید، اگر در گروه بی‌گناهان باشید، یکسری وظایف برای انجام دادن دارید که با فشردن دکمه مشخصی می‌توانید وظایف قابل انجام را مشاهده کنید. گروه مبتلایان نیز باید یکسری وظایف به خصوص را به سرانجام برسانند.
افراد مبتلا در این بازی باید اقدام به خرابکاری کنند که این خرابکاری منجر به ایجاد مشکلاتی برای گروه بی‌گناهان می‌شود و باعث آزادسازی روح‌های گمشده‌ای می‌شود که موجودی شوم به نام دست‌فروش (Peddler) را تغذیه می‌کند. وظایفت دو گروه شامل چالش‌های کوتاهی مانند نشان دادن جفت کارت، دستیابی به کیش‌ومات کردن در یک حرکت، تنظیم رادیو، باز کردن گاوصندوق، خاموش کردن همزمان دوش، دادن قرص‌های مناسب به بیمار، تنظیم درست ساعت، مونتاژ مجدد یک عکس و موارد دیگر می‌شود که این وظایف برخی جذاب و برخی بی‌روح هستند و صرفاً می‌توان گفت که در بازی به عنوان یک وظیفه قابل انجام گنجانده شده‌اند.
ویژگی‌های خوب و بد جالب توجه
دست‌فروش در واقع همان فروشگاه بازی است که اعضای گروه می‌توانند مرتباً در داخل بازی به آن مراجعه کنند و یکسری ابزارهای متنوع را خریداری کنند. برای مثال شما می‌توانید اسلحه و یا دستبند بخرید، یا یک دوربین دوچشمی بخرید که مکان دیگر بازیکنان را پیدا کنید، یا یک ماسک بخرید و خودتان را جای بازیکن دیگری جا بزنید. فروشگاه بازی گزینه‌های زیادی به بازیکنان می‌دهد و این یکی از نقاط قوت گیم‌پلی بازی است. تکمیل وظایف به شما ارزی می‌دهد که می‌توانید با آن این وسایل بخرید، ویژگی‌ای که به طور کلی بازی را از آن یکنواختی درمی‌آورد.
مبتلایان در این بازی شبیه به باقی اعضا هستند و تنها زمانی می‌توانند به شکار و حذف کردن افراد بی‌گناه گروه مشغول شوند که وارد زمان به خصوصی شوند که بازی آن را در-بین (in-between) می‌نامد. در این زمان مبتلایان خود واقعی‌شان را که یک هیولای خون‌خوار است آشکار می‌کنند به دنبال اعضای بی‌گناه می‌گردند تا آن‌ها را شکار کنند. بی‌گناهان در این زمان تنها کاری که می‌توانند انجام دهند فرار کردن است چرا که هیچ‌چیز در این زمان از جمله سلاح شما کار نمی‌کند. اگر یکی از مبتلایان شما را در حالت هیولایی خود دستگیر و بکشد، جلسه رأی‌گیری آغاز می‌شود چرا که بلافاصله پس از آن زمان در-بین تمام می‌شود و شرایط به همان حالت عادی بازمی‌گردد.
همان‌طور که گفته شد، سلاح شما در هنگام در-بین قفل می‌شود و امکان استفاده‌ی آن وجود ندارد. این مورد شاید با توجه به ماهیت درونی بازی منطقی به نظر برسد، اما خود وجود سلاح در این بازی مشکل‌زا است. در همان شروع تقریباً هر یک از اعضای گروه می‌توانند سلاح بخرند که این از این نظر مشکل‌ساز است که هر کسی هر لحظه که بخواهد می‌تواند با آن به درودیوار یا شخصی شلیک کند و جرقه‌ی آشوب و سردرگمی را در گروه بزند. بازیکنان بی‌تجربه با این خیال که این موضوع سرگرم‌کننده است به باقی افراد شلیک می‌کنند و چند شلیک برای از پا درآوردن هر یک از اعضای گروه کافی است.
ویژگی اسلحه و تیراندازی به همین موضوع خلاصه نمی‌شود، شما پس از آنکه یک نفر را با اسلحه زمین زدید، یک حلقه دور آن شکل می‌گیرید که افراد باید در آن تصمیم بگیرند که شخص تیرخورده باید از بازی بیرون کنند یا در بازی قرار دهند. درست است، اسلحه برای کشتن یا زدن هیولاها نیست، صرفاً یک وسیله‌ای است که افراد از آن برای شلیک به افراد مشکوک و تصمیم در مورد اخراج آن‌ها استفاده می‌کنند. این ویژگی به طور کامل بد نیست، اما گروه مبتلایان بازی می‌توانند از آن سو استفاده کنند و گروه بی‌گناهان را سردرگم کنند.
گیم‌پلی خاص، اما ناقص در زمان عرضه
زمانی که صحبت در مورد میزان محتوای یک بازی می‌شود، به این موضوع که آن بازی عرضه نهایی شده است یا خیر توجه می‌شود. مسلماً منتقدان و بازیکنان با بازی که به‌صورت دسترسی زودهنگام (Early access) عرضه شده است طور دیگری برخورد می‌کنند و فقدان محتوا در آن را درک می‌کنند، اما چنین رویکردی در قبال بازی که عرضه نهایی شده است وجود ندارد چرا که همه انتظار دارند که بازی کافی و بی‌نقص باشد. بازی Deceit 2 نه تنها در زمینه کافی بودن، بلکه در زمینه بی‌نقص بودن نیز شکست‌خورده است و در واقع به همین دلیل است که بسیاری از منتقدان و بازیکنان این بازی را زیر بار نقد و حمله قرار داده‌اند.
بازی Deceit 2 تنها با یک نقشه به نام برای بازی عرضه شده است. تک نقشه بازی یک ساختمان سه‌طبقه است که فضای محصور و بسته‌ای دارد و بازیکن به راحتی می‌تواند خود را در آن مناطق تا حدودی هزارتویی‌اش گم کند. توسعه‌دهندگان نوید نقشه‌های بیشتر را داده‌اند، اما این محتوای به شدت کم برای بازی‌ای که شدیداً به آن نیاز دارد اصلاً مورد انتظار هیچ‌کس نبود و مسلماً این تصمیم اشتباه توسعه‌دهندگان باری برای عرضه نهایی بازی خیلی زود منجر به مرگ آن می‌شود.
گرافیک بازی قابل‌قبول است و نسبت به نسخه اولش پیشرفت خوبی داشته است، اما چیزی نیست که نیاز به توضیح اضافی داشته باشد. به جای آن می‌تواند مورد سایر بخش‌هایی از بازی صحبت کرد که حسابی دارای نقص و مشکلاتی هستند. برای مثال تعداد کاراکترهای قابل بازی زیاد است، اما هیچ داستان و پیش‌زمینه‌ای در خصوص هیچ‌کدام وجود ندارد، صرفاً چند شخصیت با اسم و ظاهر متفاوت هستند. از طرفی دیگر می‌توان در مورد نحوه سرعت بازی و شدیداً یکنواخت بودن آن صحبت کرد که به نظرم خیلی زود می‌تواند بازیکن را خسته کند.
جزئیات نقشه بازی خوب است و نورپردازی به کار رفته آن حس ترس و رازآلود را القا می‌کند، اما باگ‌ها و مشکلات فنی و کمبود محتوای بازی آن‌قدر قابل‌توجه است که اجازه دیده شدن به ویژگی‌های خوب بازی نمی‌دهد. گیر کردن در شکاف درها و آسانسورها، باگ در هنگام تعقیب بی‌گناهان به عنوان هیولا یا پرش‌های ناگهانی از جمله مشکلاتی است که این بازی در عرضه نهایی‌اش با آن‌ها دست‌و‌‍پنجه نرم می‌کند. همان‌طور که در ابتدای مقاله گفته شد، بزرگ‌ترین اشتباه توسعه‌دهندگان عرضه زودهنگام این بازی بود، آن هم با این حجم از مشکلات.
جمع‌بندی: چرا Deceit 2 بازی موفقی نیست؟
از دیگر اشتباهات توسعه‌دهندگان، سعی و اصرار بر ترکیب دو سبک کاملاً متفاوت است: شووتر و سبک گروهی. در بازی مافیا، افراد یکی پس از دیگری صحبت می‌کنند و سعی می‌کنند با ارائه یکسری دلایل بی‌گناهی و مافیا نبودن خودشان را اثبات کنند. بازی Deceit 2 که بر پایه همین بازی است باید به نوعی باشد که بازیکنان بتوانند آن حالت گروهی بودن و صحبت با یکدیگر را حس کنند، اما متأسفانه در این بازی اسلحه است که حرف می‌‌زند. به طور خلاصه، بخش شووتر و در کل آن سلاح بازی عملاً بیهوده است و بر آن گروهی بودن بازی سایه افکنده است.
بازی با قیمت پایینی در فروشگاه استیم منتشر شده است، اما به اندازه‌ای نیست که چشم خریدار را بر روی مشکلات فنی متعدد، شخصیت‌های بی‌روح و محتوای بسیار کم بپوشاند. این بازی اگر به‌صورت دسترسی زودهنگام منتشر شده بود شاید امیدی به آینده آن بود، اما همان‌طور که گفته شد، عرضه بازی به‌صورت نهایی انتظار بازیکنان را بالا می‌برد و اگر آن انتظارات برآورده نشود، بازی خیلی زود از یادها می‌رود، به خصوص Deceit 2 که کاملاً متمرکز بر کار گروهی و جامعه بازیکنانش است. توسعه‌دهندگان سعی داشتند جامعه بزرگی را که از این سبک بازی‌ها استقبال می‌کنند را به سمت خود بکشانند، اما در این زمینه شکست خوردن و واقعیت این است که بازی‌های سبک مافیا به‌صورت آنلاین، بیشتر در همان دوران کرونا مطرح بودند تا الآن که همه به زندگی روزمره‌شان بازگشته‌اند.
نقاط ضعف و قوت
گیم‌پلی خاص با اتمسفری رازآلود
گرافیک خوب و مناسب با محیط بازی
فروشگاه درون بازی جالب
پیاده‌سازی قابل قبول ویژگی‌های یک بازی مافیا به گونه‌ای خاص
وجود تنها یک نقشه و محتوای کم در زمان عرضه نهایی
باگ‌ها و مشکلات فنی قابل توجه
کاراکترهای بی‌روح علیرغم تعدا دزیادشان
ترکیب نه چندان موفق دو سبک بازی‌های گروهی/اجتماعی با شووتر
نمرات
گیم‌پلی - 8
گرافیک - 7.5
ویژگی‌ها - 5.5
میزان محتوا و کیفیت فنی - 3
6
نمره کل
بازی با قیمت پایینی در فروشگاه استیم منتشر شده است، اما به اندازه‌ای نیست که چشم خریدار را بر روی مشکلات فنی متعدد، شخصیت‌های بی‌روح و محتوای بسیار کم بپوشاند. این بازی اگر به‌صورت دسترسی زودهنگام منتشر شده بود شاید امیدی به آینده آن بود، اما همان‌طور که گفته شد، عرضه بازی به‌صورت نهایی انتظار بازیکنان را بالا می‌برد و اگر آن انتظارات برآورده نشود، بازی خیلی زود از یادها می‌رود، به خصوص Deceit 2 که کاملاً متمرکز بر کار گروهی و جامعه بازیکنانش است. توسعه‌دهندگان سعی داشتند جامعه بزرگی را که از این سبک بازی‌ها استقبال می‌کنند را به سمت خود بکشانند، اما در این زمینه شکست خوردن و واقعیت این است که بازی‌های سبک مافیا به‌صورت آنلاین، بیشتر در همان دوران کرونا مطرح بودند تا الآن که همه به زندگی روزمره‌شان بازگشته‌اند.
