نقد و بررسی بازی Capes

این بازی مزخرف است. اگر این جمله برای شما کافی و قانع کننده نبود به خواندن ادامه این مقاله شما را دعوت می کنم.

بازی Capes  قرار است که یک بازی ترن بیس تکتیکال استراتژی با تم ابر قهرمانی باشد که با گیم پلی زیبا و الهام گرفته از سری بازی X-Com به همراه با گرافیک چشم نواز یک داستان مهیج  و قهرمانانه برای شما به ارمغان بیاورد. همانطور که در جمله قبلی گفتم، صرفا قرار بود  که اینطور باشد و نتیجه بیرون آمده که پلیر ها تجربه می کنند 180 درجه با قول قرار سازندگان متفاوت است.

با اولین مشکل بازی شروع می کنیم یعنی داستان و جهان سازی. وقتی شما محیط داستان خود را در تم فانتزی و قهرمانانه قرار می دهید، به خودی خود پتانسیل برای ساختن یک داستان بالا می رود. انتظارات برای دیالوگ های خوب، بیشتر می شود. نیاز به عمق دهی به کاراکتر ها افزایش پیدا می کند و به خودی به توسعه کلی زیر بنای آن کمک می‌کند. اما در این بازی ما ذره ای حتی از خلاقیت و بهره گیری از تم را نمی‌بینیم. دیالوگ هایی که بشدت آزار دهنده، مسخره، سطحی و عقب مانده هستند. کاراکتر هایی که به معنای واقعی کلمه هیچ عمقی ندارند و مدام چرت و پرت و محمل می گویند. حتی دنیایی که بازی در آن قرار دارد بشدت کسل کننده و رندوم است. به طور مثال دشمن اصلی قهرمانان ما در بازی یک کمپانی است که اسم این کمپانی در حقیقت  همان کمپانی است; تیم بازی ساز موفق شده مرحله جدیدی از تنبلی در نوشتار را ایجاد کند. قطعا اگر از هوش مصنوعی استفاده می کردند نتیجه خروجی به مراتب بهتر می شد.

خوشبختانه بازی از نکته مثبتی برخوردار است که می توانیم تنها با نگه داشتن کلیک راست موس تمامی دیالوگ ها کاتسین های آزار دهنده را جلو بزنیم. خدا را صد هزار مرتبه شکر واقعاً!!!

داستان بازی بشدت مسخره و کسالت آور است

از خندق فاجعه داستان که بگذریم به کوه مصیبت گیم پلی میرسیم. در نیم ساعت ابتدایی بازی بشدت شما امیدوار می شوید که گیم پلی پویا و هیبریدی تجربه خواهید کرد که می تواند ساعت ها شما را سرگرم کند و حتی بتواند ادعای سازندگان در این باره که بازی همزاد X-COM است را در تمام قامت نشان دهد اما نه. بازی ایرادات اساسی در گیم پلی  و مکانیزم های آن دارد. ایراداتی که هرچه جلو تر می رویم بد و بدتر می شود.

از اختیارات پلیر شروع می کنیم.  بازی به صورت نوبتی است و شما باید در هر نوبت کاراکتر های خود را با انتخاب حرکات بخصوص و محدود کنترل کرده تا با شکست دادن دشمنان بتوانید مرحله را به اتمام برسانید. تنوع کاراکتر ها و قابلیت های بخصوص آنها از نکات مثبت بازیست که می توان از آن تقدیر کرد. از نکته مثبت دیگر این قابلیت امکان ایجاد ترکیب بین حرکات است. می توانید با چینش ترکیب های مناسب، حرکات ترکیبی خوبی را برای شما به وجود می آورد که می تواند برای عبور از مرحله به شما کمک زیادی بکند. متاسفانه این تنها نکات مثبت گیم پلی است و مابقی آن جز دیزاین بد چیز دیگری نیست.
سازندگان بازی نتوانسته اند بالانس خوبی برای دشمنان و قدرت شما به وجود آوردند و بشدت گیم پلی از این نظر آسیب دیده. گاهی اوقات در یک مرحله شما باید با فوجی از دشمنان رو به رو بشوید که می توانند با یک ضربه شما را از پا درآورند. دشمنان اکثرا قوی هستند و تعداد آنها در مقابله کردن با آنها بشدت سرسام آور می شود و دیگر کنترل کردن آنها از دست شما خارج است.  برای تقویت کاراکتر های خود نیز بازی سیستم آپگرید قرار داده که از امتیازات بدست آمده از مراحل قبل می توانید این آپگرید ها را انجام دهید. اما مشکل اینجاست که امتیازات اکثرا کافی نیستند و شما برای بهتر کردن کاراکتر های خود امتیاز کم می‌آورید.

تنها راه موجود هم برای بدست آوردن بیشتر این امتیازات گرایند کردن است که تنها با تکرار مراحل قبلی صورت پذیر است.  طولی نمی‌کشد که بعد از چند ساعت از گیم پلی، بازی روند کند و خشک و آزار دهنده ای پیدا می کند و عملا بازی کردن آن بیشتر ملال آور می شود تا سرگرم کننده.

ایراد بزرگ و دیگر گیم پلی این است که بازی فقط اسم تکتیکال استراتژی را یدک می کشد و گیم پلی اصلی بازی در حقیقت صرفا یک پازل است. بازی بشدت روش درست بازی را دیکته می کند و اصلا به پلیر این اجازه را نمی‌دهد که دست باز عمل کند. اگر پلیر با دست باز عمل کند و خلاف طراحی بازی سازان پیش برود قطعا شکست می خورد. برای همین پلیر باید با حل معمای بازی به صورت آزمون خطا به این پی ببرد که گیم دیزاینر ها مرحله را چگونه طراحی کردند تا بتواند شاید بازی را تمام کند.

گرافیک و طراحی محیطی بازی شاید در دید اول خیلی خوب به نظر برسد اما هرچه به عمق بازی بیشتر می رسید از ناهمگنی بین دیزاین محیطی و خود بازی پی می برید. بازی در تمام قامت مضحک است و پر از شوخی های جلف و بی مزه است که محیط فانتزی به آن قالب نسبتا شادی می‌دهد اما خود بازی سازان به زور خون و خونریزی و خشونت را داخل این محیط قرار دادند. در کل می توان آن را به نوعی بلاتکلیفی برای خود بازی سازان قلمداد کرد که هیچ ایده درستی برای پیاده سازی محیط بازی نداشتند.

مطمئنا حالا که به پایان این نقد رسیده ایم متوجه هستید که چرا در همان ابتدا گفتم این بازی مزخرف است. هیچ گونه خلاقیتی در طراحی بازی وجود نداشته و اصلا نتوانسته اند بازی درست و حداقل استانداردی بیرون بدهند. این بازی صرفا از دور قشنگ به نظر می رسد و در عمل چیزی جز مجموعه ای از بدترین ها نیست.

نقاط ضعف و قوت

ندارد

طراحی محیطی ناهمگن
گیم دیزاین بشدت ضعیف و پر اشتباه
داستان سرایی کسل کننده
پازلی بودن گیم پلی