نقد و بررسی بازی Atomic Heart

می‌شود گفت دو سالی هست که از انتشار بازی Atomic Heart می‌گذرد، عنوانی که در یکی از همین روزها در سال 2023 منتشر شد و به دلیل گرافیک بسیار خوب و گیم‌پلی جاه‌طلبانه از یک استودیو ناشناس، سر و صداهای زیادی کرد. این بازی همان‌طور که گفتیم یک شووتر اول شخص است که در دنیایی دنبال می‌شود که شوروی به آرمان‌شهری تبدیل شده است. ما در این نقد و بررسی از استراتژیک کلاب، می‌خواهیم بازگشتی به این بازی داشته باشیم و مقاله‌ای بروز از وضعیت کنونی آن منتشر کنیم. همچنین طی هفته‌های آینده، نقد و بررسی‌ از دی‌ال‌سی جدید این بازی با نام  Enchantment Under the Sea منتشر خواهیم کرد.

دنیایی که کمونیست‌ها پیروز شدند

داستان بازی در سال 1955 میلادی روایت می‌شود، جایی که شوروی پس از غلبه بر نازی‌ها و پیروزی در جنگ جهانی دوم، توانست از نظر علمی به پیشرفت‌های شکفت‌انگیزی برسد. در این دنیا، شوروی ربات‌ها، پلیمر و هوش مصنوعی به نام کالکتیو را اختراع کرده است که تمام این‌ها، باعث تبدیل این کشور به یک آرمان‌شهر شده است. مردمان اتحاد جماهیر شوروی حالا زندگی خوب و مدرنی دارند، اما این تنها در همان ابتدای داستان است و خیلی زود همه چیز تغییر پیدا می‌کند. داستان بازی بلافاصله پس از آن شروع می‌شود. شما در نقش ماموری هستید که به یکی از ساختمان‌های پژوهشی زیرزمین می‌روید تا اواضاع را کنترل کنید.

بیشتر از این نمی‌خواهم چیزی از داستان را برای شما اسپویل کنم، زیرا دوست دارم خودتان آن را تجربه کنید. فضاسازی بازی واقعا عالی و چشم‌نواز است. بازی در همان ابتدا شما را با تعدادی از شخصیت‌های اصلی آشنا می‌کند و متوجه وضعیت و اینکه اوضاع از چه قرار است می‌شوید. موردی که باید در خصوص بازی Atomic Heart در نظر داشته باشید، این است که این بازی بر پایه داستان است. اگر شما زبان انگلیسی را در حد خوبی مسلط نباشید، یا تمام دیالوگ‌ها و مکالمات را رد کنید و فقط بروید جلو، باید بگویم که این بازی برای شما خیلی زود کسل‌کننده می‌شود. من تقریبا در تمام مسیرم با همه و هر کسی که می‌شد صحبت می‌کردم و نوشته‌های بازی را می‌خواندم.

داستانی مرموز با چاشنی طنز دوست‌داشتنی

شما همان‌طور که گفتم، ماموری هستید که دستکشی در اختیار دارید. دستکش نوعی هوش مصنوعی داخل آن است که در واقع آخرین فناوری خلق شده توسط دانشمندان شوروی محسوب می‌شود. مکالماتی که بین شما و این دستکش انجام می‌شود واقعا تجربه بازی را جذاب کرده است. در راه رفتن‌ها، حل کردن معماها و خیلی جاهای دیگر در طول داستان، این مکالمات طنز و جذابی که بین شما و این دستکش برقرار می‌شود تجربه تمام این‌ها را اصلا و ابدا خسته‌کننده نکرده است. تصور ما از بازی‌هایی که پر از معما و حل پازل است همیشه یک بازی کسل‌آور بوده است، اما بازی Atomic Heart این مورد را با گنجاندن این مکالمات جذاب و خنده‌دار، کاملا خنثی کرده است.

شخصیت اصلی آدم جالبی است و مثل خیلی از بازی‌ها یک کاراکتر کاملا جدی و خام نیست. اتفاقات و مکالمات او با دستکش و ربات‌ها و آدم‌ها همه این‌قدر جذاب دنبال می‌شوند که شما یک لحظه هم احساس خستگی نمی‌کنید. بازم می‌گویم، در اینجا نیز اگر بخواهید سریع این دیالوگ‌ها را رد کنید یا با دقت به آن‌ها گوش نسپرید، سریع تجربه این بازی برایتان خسته‌کننده می‌شود. بازی در رو کردن کارت‌هایش هوشمندانه عمل کرده است. شما را تشنه نگه می‌دارد و به یک‌باره تمام داستان را برای شما برملا نمی‌کند. البته داستان شاید یک سناریو تکراری و کلیشه‌ای باشد، ولی مادامی که جذاب است و همه المان‌ها در آن به خوبی پیاده شده‌اند، کلیشه‌ای بودن دیگر چیز بدی نیست.

گیم‌پلی‌ ساده، اما به شدت چالش‌برانگیز و سخت

من در ابتدا نگران بودم و با خودم می‌گفتم خب جنگیدن با ربات‌ها چطور می‌تواند هیجان‌انگیز باشد، اما وقتی پای تجربه بازی نشستم، فهمیدم که سخت در اشتباه بوده‌ام. من درجه سختی را روی متوسط قرار دادم که دشمنان قوی هستند و بازی چالش‌برانگیز است. مانند داستان، بازی نیز سلاح‌ها و انواع ربات‌ها و دشمنان جهش‌یافته را به مرور و رفته رفته به شما معرفی می‌کند که این عالی است. شما همچنین خیلی زود به همه سلاح‌ها دسترسی پیدا نمی‌کند و دشمنان هم برای شما تکراری نمی‌شوند. مبارازت بازی شامل تیراندازی، سلاح‌های تن به تن مثل تبر یا استفاده از شوک می‌شود که در مواقع مختلف استفاده از هر کدام، هوشمندانه‌تر است و بر دیگری برتری دارد.

دستگاهی هم وجود دارد که شما در آن قابلیت‌های دستکش و کاراکتر خود را بیشتر می‌کنید و سلاح‌هایتان را هم ارتقا می‌دهید. باس‌فایت‌هایی هم وجود دارد که بسیار چالش‌برانگیز هستند و کاری می‌کنند که یک لحظه هم چشم برندارید و پس از هر بار شکست، مدام تلاش کنید تا بر آن پیروز شوید. به طور خلاصه، مبارزات بازی عالی است، تنوع کافی را دارد و استفاده از هر قدرت و سلاح جذابیت خودش را دارد.

گرافیک عالی و موسیقی‌متن به طرز فرازمینی شاهکار است!

گرافیک بازی پرجزئیات و با کیفیت است. حتی اگر آن را روی حالت Low هم قرار دهید، باز هم بازی روان و به شدت با کیفیت است. بازی باگ و افت فریمی ندارد و اگر روی SSD آن را نصب کنید، سریع‌تر از حالت معمول هم می‌شود. در زمان انتشار شاید بازی اختلالات گرافیکی و باگ‌هایی داشت، اما در حال حاضر اثری از باگ یا مشکل گرافیکی نیست و بازی از نظر کیفیت همه چیز تمام است. اجازه دهید با عبور از این بخش، به سراغ موسیقی‌متن بروم که وای چقدر شاهکار است!

کسانی که روی موسیقی‌متن این بازی کار کرده‌اند واقعا سنگ تمام گذاشته‌اند. آن‌ها در بازی از آثار پاپ‌استارهای روسی استفاده کرده‌اند و آن‌ها را مطابق با فضای بازی ریمیکس کرده‌اند. در هر لحظه از بازی در طول داستان در طول نبردها در بعضی بخش‌ها و به خصوص در هنگام باس‌فایت‌ها، موسیقی‌ خاص و غیریکسان پخش می‌شود که دقیقا مطابق با همان فضا و همان وضعیت است. اگر بگویم تک تکشان شاهکار است دروغ نگفتم. این بازی این لطف را به من کرد و من را با خواننده روسی Alla Pugacheva آشنا کرد که من پیشنهاد می‌کنم حتما حتما کارهایش را گوش کنید، به شدت گوش‌نواز است.

جمع‌بندی

به باور من، بازی که کاری با شما کند که هر روز به آن برگردید و بدون آنکه متوجه گذر زمان شوید، چند ساعتی را صرف آن کنید، شاهکار نباشد، یک بازی با کیفیت و عالی است. بازی Atomic Heart چنین کاری با من کرد. معماها، روایت داستان، شخصیت‌ها، مبارزات، موسیقی‌متن و دیگر مواردش آن‌قدر برایم جذاب بود که چند هفته‌ای را هر شب مشغولش بودم. این بازی در وضعیت کنونی صنعت گیم که بیشتر عناوین به درد نخور و بی‌کیفیت در آن منتشر می‌شود، یک تجربه دلچسب و خاطره‌انگیز به شما هدیه می‌دهد. کیفیت بازی به طور کلی خوب است و دوست ندارم با گرفتن ایرادات بنی اسرائیلی، کاری کنم که بازی بد جلوه کند و یا شما از تجربه آن منصرف شوید، نه، من تجربه آن را شدیدا به هر گیمری پیشنهاد می‌‎کنم.

نقاط ضعف و قوت

فضاسازی عالی و گیرا
داستان دنبال‌کننده و دیالوگ‌های جذاب
تنوع خوب سلاح‌ها و دشمنان
معماهای چالش‌برانگیز و سرگرم‌کننده
گرافیک پرجزئیات و با کیفیت
موسیقی‌متن فرازمینی

ندارد!