وقتی تنها نام سبک سولزلایک بر زبان می آید ناخودآگاه به یاد عناوین دست پرورده ی میازاکی می‌افتیم. بازی هایی که عملا سازنده این سبک از بازی هستند، اما همین باعث شده تا ناخواسته بدل به استاندارد و ترازویی جهت سنجش معیار هر بازی دیگری از این سبک باشند. همین امر سبب شده تا مخاطبین این سبک تا حد زیادی دچار سخت پسندی شوند. Lord of the Fallen شاید شاهکار نباشد اما در کنار ضعف های خود زیبایی ها و نقاط قابل ذکر خوبی هم دارد. با ما در ادامه این مقاله همراه باشید.
مزاج خیلی از سولزلایک پلیر ها بر مبنای بازی های میازاکی تنظیم شده و به همین خاطر به هر بازی که خارج از استودیو فرام‌سافتور باشد، تلخی می‌کنند و به آن موج های زیادی از انتقادات را می‌دهند که واقع شاید حقشان هم نباشد. بازی Lords of the Fallen قطعا بی عیب نیست اما می‌تواند برای شما تجربه لذت بخشی باشد. علاوه بر آن بازی تلاشی بر این نداشته که یک بازی شبیه به دارک سولز بشود و تمامی تلاش خود را داشته که یک سولزلایک خوب باشد. در همین مورد است که بجای یک کلون بی ارزش، این بازی هویت مخصوص به خودش را دارد.
هویت بازی نقش چشمگیری در گیم پلی و نقاط قوت آن شده اما نتوانسته مشکلات و ضعف های بازی را برطرف کند. بازی توانایی ایجاد تنوع را در گیم پلی خود ندارد و شما ممکن است در همان ساعات اولیه از بازی زده بشوید. مثلا برخی از سلاح ها صرفا کپی از دیگری هستند و تفاوت بخصوصی با دیگری ندارند در حالی که بازی می‌خواهد به شما این را القا کند که دارای تفاوت است و از یکدیگر منحصر به فرد هستند. تجهیزات آنچنان چنگی به دل نمی‌زنند و نمی‌توانند آنطور که می‌باید در گیم پلی اثر بگذارند. بجز سلاح ها حتی دشمنان هم آنچنان تنوع ندارند و در بطن بشدت مشابه یکدیگر هستند. هر چه بازیکن گیم پلی را به جلو می‌برد دشمنان تکراری می‌شوند، و از آن بد تر هرچه تکراری می‌شوند بیشتر آزار دهنده خواهند بود تا چالش برانگیز.
در کنار این موضوع که انیمی ها و دشمنان سطح چالش بر انگیز بخصوصی ندارند، ضعیف بودن بعضی از آنها بشدت عجیب است و این ضعف، کمی به ژانر و سبک بازی آسیب رسانده. باس هایی در داخل بازی هستند که حتی به اندازه یک انمی معمولی هم از پلیر توان نمی‌کشد تا به هلاکت در بیایید، یا سیستم مبارزاتی که آنقدر خشک است که چنگی به دل نمی‌زند. ظاهرا خود سازندگان به این سطح از آسانی پی بردند و بعضی از مینی باس های بازی را در ادامه گیم پلی، تبدیل به یک دشمن معمولی می‌کنند.
اما اگر از این موارد بگذریم، جا دارد در مورد طراحی بازی صحبت کنیم که قابل تحسین است. به معنای واقعی کلمه شما با یک هزار تو وDungeon سر و کار دارید که راه های متفاوت و مختلفی برای شما قرار می‌دهد تا به مقصد خود برسید. و یا حتی ممکن است مسیر های جدیدی به شما نشان دهد که حتی فکر آن را هم نمی‌کنید. محیط بازی در تلفیق با این طراحی توانسته مناظری را برای مخاطب به ارمغان بیاورد که از دیدن آن سیر نمی‌شود. متاسفانه یا خوشبختانه بازی به شما ماموریتی در هر نقطه از نقشه نمی‌دهد و برای گشت و گذار در تمامی این مناطق تنها ذائقه و میل بازی کن دخیل است. شاید اگر بازی سازان از این قابلیت برای ترغیب بازیکنان برای گشتن در مپ صرف می‌کردند خروجی خوبی می‌گرفتند، اما کمبود ماموریت بهتر از فچ کوئست های بی هدف است.
ولی محیط در نوع خود آنقدری پویاست که برای بازیکنان جذابیت لازم برای گشت و گذار و اکتشاف مناطق جدید را ایجاد کند. دلیل اینکه Lords of the Fallen اکتشاف را لذت‌بخش می‌کند، انعطاف پذیری سیستم ساختاری آن است. بازی بیشتر حالت کژوال پیدا کرده و بر خلاف بازی‌های Soulsborn، جایی که باید لیست طلسم‌ها و آیتم‌ها را مرور کنید، در این بازی می‌توانید از short cutها استفاده کنید. از این گذشته، بازی امکانات زیادی برای تغییر ساختار در اختیار شما می‌گذارد و حتی بازی‌های مجدد را با مودهای خاص مثل تصادفی‌سازی آیتم‌ها یا دشمنان جذاب‌تر می‌کند.
جهان سازی بازی و یا به اصلاح lore آن هرچند کلیشه‌ای به نظر می‌رسد، اما موفق می‌شود بازیکن را درگیر رازهای دنیای بازی و شخصیت‌هایش کند. مأموریت‌های NPC و پایان‌های متنوع، دلایلی عالی برای دوباره بازی کردن این بازی و بهره بردن از قابلیت هایی مانند new game+ است.
جمع‌بندی
Lords of the Fallen یکی از بهترین بازی‌های “سولز لایک” برای افرادی است که می‌خواهند به نوعی تازه تر از این سبک بپردازند و با آن کمی آشنایی داشته باشند. شاید باس‌های بسیار دشوار یا دشمنانی با حرکات فوق‌العاده سریع مانند Elden Ring نداشته باشد، اما مکان‌ها و طراحی مراحل آن در ژانر خود بی‌نظیر است. پتانسیل ساختارهای بازی بی‌همتاست، داستان هرچند ساده است اما بسیار لذت‌بخش است، و عشق تیم توسعه دهنده به این دنیا در هر گوشه آن دیده می‌شود. لطفاً به این بازی فرصت دهید و با حوصله آن را تجربه کنید. این بازی واقعاً ارزشش را دارد.
نقاط ضعف و قوت
طراحی محیط زیبا
ساختار آسان برای رابط کاربری
ساختار محیطی گسترده
کمی زیادی آسان بودن
تنوع پایین در سلاح ها
آزار دهنده بودن بعضی از فایت ها
نمرات
گیم پلی - 6
گرافیک - 8
کمپین - 6.5
موسیقی - 7.5
7
نمره کل
Lords of the Fallen یکی از بهترین بازی‌های "سولز لایک" برای افرادی است که می‌خواهند به نوعی تازه تر از این سبک بپردازند و با آن کمی آشنایی داشته باشند. شاید باس‌های بسیار دشوار یا دشمنانی با حرکات فوق‌العاده سریع مانند Elden Ring نداشته باشد، اما مکان‌ها و طراحی مراحل آن در ژانر خود بی‌نظیر است. پتانسیل ساختارهای بازی بی‌همتاست، داستان هرچند ساده است اما بسیار لذت‌بخش است، و عشق تیم توسعه دهنده به این دنیا در هر گوشه آن دیده می‌شود. لطفاً به این بازی فرصت دهید و با حوصله آن را تجربه کنید. این بازی واقعاً ارزشش را دارد.
