نقد و بررسی بازی The Texas Chain Saw Massacre

با عرضه بازی Dead by Daylight، طی سالیان گذشته شاهد عرضه بازی‌های مختلفی در سبک ترس و بقا بودیم که با ترکیب ویژگی‌های این سبک با قابلیت‌های مولتی پلیر محبوبیت بسیاری پیدا کرده‌اند.

بازی‌هایی که اکثر آن‌ها یک کپی از Dead by Daylight به شمار ‌می‌روند و چیز جدیدی برای ارائه ندارند، اما در این بین برخی بازی‌های منحصر به فردی مانند The Texas Chain Saw Massacre نیز وجود دارند که توجهات را به خود جلب می‌کنند.

این بازی در تلاش برای ارائه یک کپی ساده از فرمول موفق بازی‌های مشابه گذشته خود نیست و با وجود برخی شباهت‌ها، The Texas Chain Saw Massacre مکانیک‌های جدیدی را در سبک ترس و بقای چند نفره معرفی می‌کند. با نقد و بررسی این بازی توسط رسانه استراتژیک کلاب همراه باشید.

دستپخت جدید Sumo Nottingham

The Texas Chain Saw Massacre یک بازی سوم شخص جدید در سبک ترس و بقا است که توسط Sumo Nottingham توسعه یافته و در آگوست سال 2023 توسط Gun Interactive منتشر شده است. این بازی بر اساس فیلمی به همین نام در سال 1974 ساخته شده است که از برخی وقایع واقعی الهام گرفته است.

بازی پیرامون 4 جوان قربانی است که باید از دست 3 عضو یک «خانواده» قاتل فرار کنند. در حال حاضر بازی دارای 3 نقشه متفاوت (همراه با حالت روز و شب) است.

بازیکنان در هر مچ می‌توانند در نقش قربانی یا قاتل بازی کنند. انتخاب اینکه قاتل باشید یا قربانی بر عهده خود شماست و بازی اجبار و محدودیتی در این زمینه ندارد. با این حال، بازیکنان همچنین به گزینه کوئیک مچ (Quick Match) دسترسی دارند که با انتخاب آن می‌توانید نقش قربانی یا قاتل را به صورت رندوم دریافت کنید.

در حالی که بازی در زمان پیدا شدن مچ و شروع هر مسابقه نکات آموزشی و شرایط کلی را به شما توضیح می‌دهد، اما پیشنهاد می‌کنم قبل از ورود به مچ برای اولین بار، بخش آموزشی بازی را بررسی کنید. نکته قابل توجه در این بخش این است که سازندگان نکات بازی را با گیم پلی توضیح نداده‌اند و در عوض، با لیستی بزرگ از موارد مختلف مواجه می‌شوید که نکات را با ویدیو و متن به شما آموزش می‌دهند.

در حالی که این صفحه اطلاعات مفیدی را در اختیار شما قرار می‌دهد، اما تجربه این نکات بر عهده خود شماست. به عنوان مثال، بازی به شما می‌گوید که برای باز کردن یک در خروجی، باید قفل فیوزباکس را باز کرده و سپس یک پازل را حل کنید. باز کردن این قفل و حل کردن این پازل به طور دقیق به شما آموزش داده نمی‌شود و شما باید در مچ آن را امتحان کنید تا به طور کامل متوجه شوید.

بنابراین به نظر می‌رسد که سازندگان بازی در تلاش بوده‌اند تا بازیکنان به طور تجربی نکات را یاد بگیرند و صرفاً سرنخ‌ها را در اختیار آن‌ها قرار داده‌اند. به همین دلیل، پیشنهاد می‌کنم که برای اولین مچ خود نقش قربانی را انتخاب کنید.

زیرا بخش آموزشی بازی شما را به طور کامل برای شرایطی که تجربه می‌کنید آماده نمی‌کند و می‌توانید ترس و هیجان زیادی را در اولین مچ‌های خود تجربه کنید. البته سازندگان بازیکنان را کاملاً بی‌هدف و بی‌کمک در بازی ر‌ها نمی‌کنند. به عنوان مثال شخصیتی که انتخاب می‌کنید در طول بازی دیالوگ‌های مختلفی را به کار می‌برد که معمولاً هدف آموزشی دارند و در شرایطی مانند هنگام رد شدن از یک یا ابزار مهم کاراکتر شما به آن اشاره می‌کند.

بازی همچنین دارای ویژگی Spectating است و پس از مرگ می‌توانید بازی دیگر قربانیان زنده را تماشا کنید که نکات آموزشی خوبی را می‌تواند برای شما داشته باشد.

بازی به عنوان قربانی

در مجموع، 5 قربانی (6 با حساب شخصیت کشته شده Maria Flores) در بازی وجود دارند:

Maria Flores: ماریا، شخصیتی قابل بازی نیست و صرفاً در داستان بازی از او نام برده می‌شود. ماریا دختری 21 ساله بود که توسط اعضای خانواده به قتل رسیده است. پس از ناپدید شدن ماریا، خواهر او آنا همراه با دوستان نزدیک ماریا به دنبال سرنخ‌ها برای پیدا کردن ماریا ‌می‌روند که در نهایت در دام خانواده گرفتار می‌شوند.

Ana Flores: آنا خواهر ماریا و یک شخصیت قابل بازی است. آنا شخصیتی همدل و همراه دارد و هرآنچه که در توان داشته باشد برای نجات دوستان خود به کار می‌برد. موضوعی که در دیالوگ‌های بازی به خوبی نمایان است. آنا عزم و اراده قوی ای دارد و قابلیت‌های او در کاهش درد و مقاومت در برابر سموم کمک می‌کنند.

Sonny Williams: سانی یکی دیگر از قربانی‌های قابل بازی است که همراه با دوستان خود در دام قاتلان گرفتار شده است. سانی در حالی که قامت کوچکی دارد، اما باهوش و سریع است. سانی با قابلیت‌های خود می‌تواند موقعیت قاتلان و قربانی‌های اطراف خود را شناسایی کند و از سرعت بالایی بهره‌مند است.

Julie Crawford: جولی از دیگر افرادی است که در هنگام جستجو برای ماریا در دام خانواده گرفتار شده است. قابلیت‌های جولی به او کمک می‌کنند تا به مدت زمان بیشتری به دویدن ادامه دهد و از شناسایی شدن او توسط برخی از اعضای خانواده جلوگیری می‌کند.

Leland McKinney: لیلند یک بومی سرسخت تگزاسی است که گروه را برای پیدا کردن ماریا همراهی می‌کند. او قدرت جسمانی زیادی دارد و توانایی این را دارد که با حمله به اعضای خانواده، آن‌ها را برای مدتی زمین گیر کند.

Connie Taylor: کانی یکی دیگر از دختران گروه جستجو است که از طریق دانشگاه با ماریا آشنا شده است. مهارت اصلی کانی، باز کردن در‌ها و استفاده از ابزارها است.

در هر مچ، یک کاراکتر قربانی به صورت رندوم برای شما انتخاب می‌شود. با این حال با توجه به اینکه 5 کاراکتر قربانی برای 4 بازیکن وجود دارند، شما همواره گزینه جایگزین دیگری را علاوه بر کاراکتری که به شما داده شده است پیدا خواهید کرد. علاوه بر آن، می‌توانید به دیگر بازیکنان درخواست دهید تا کاراکتر‌های خود را جا به جا کنید. درخواستی که می‌توانند آن را تأیید یا رد کنند.

هر کاراکتر علاوه بر قابلیت اصلی، 3 قابلیت فرعی (Perk) نیز دارد. قابلیت اصلی کاراکتر‌ها قابل تغییر نیستند و صرفاً آن‌ها را می‌توان با افزایش لول بهبود داد. اما قابلیت‌های فرعی گزینه‌های شخصی‌سازی گسترده‌ای را در اختیار بازیکنان قرار می‌دهند و آن‌ها می‌توانند براساس نحوه بازی خود، قابلیت‌های مختلفی را انتخاب کنند.

این قابلیت‌های فرعی تنوع زیادی دارند و این یکی از موضوعات مثبت درباره بازی است، زیرا این امکان را به بازیکنان می‌دهد تا قدرت و ویژگی‌های هر کاراکتر را براساس نیاز‌های خود شخصی‌سازی کنند. با این وجود برخی کاراکتر‌ها قابلیت‌های فرعی منحصر به فرد خود را نیز دارند که برای دیگر کاراکترها قابل انتخاب نیستند.

هر دو قابلیت اصلی و قابلیت‌های فرعی 3 لول دارند، به این معنی که به مرور زمان و با بازی کردن XP‌های شما به آن‌ها اضافه می‌شود و لول آپ می‌شوند. با لول آپ، ویژگی‌های مثبت این قابلیت‌ها افزایش پیدا می‌کند و ویژگی‌های منفی آن‌ها کمتر می‌شود. در حالی که مزایای هر لول قابلیت‌های فرعی از قبل مشخص شده است، اما با بالا رفتن لول قابلیت اصلی این انتخاب شما خواهد بود که چه بهبود و ویژگی جدیدی را به آن اضافه کنید.

هر کاراکتر در بازی مزایا و معایب خود را دارد. به عنوان مثال، لیلند قوی‌ترین فرد گروه است. بنابراین می‌تواند به سرعت موانع موجود در نقشه را کنار بزند و همچنین در صورت مواجه با یک قاتل، او را برای چند ثانیه زمین گیر کند.

با این حال لیلند نمی‌تواند به سرعت قفل‌ها را باز کند و یا آیتم‌ها را از جعبه‌ها پیدا کند. موضوعی که او را در هنگام باز کردن قفل‌ها یا جمع‌آوری ابزار آسیب‌پذیر می‌کند.

در سمت مقابل، کانی به سرعت می‌تواند قفل‌ها و در‌ها را باز کند، اما زور زیادی ندارد و در صورتی که قاتل‌ها او را پیدا کنند نمی‌تواند به خوبی از خود دفاع یا فرار کند.

به همین دلیل، بازی به بازیکنان توصیه می‌کند تا به صورت گروهی بازی کرده و از مزایای هم بهره‌مند شده و معایب یکدیگر را پوشش دهند. البته بازی به صورت گروهی برخی مشکلات را نیز به همراه دارد. حرکت گروهی قربانیان، این فرصت را به قاتل‌ها می‌دهد تا آن‌ها را راحت‌تر پیدا کرده و در یک گوشه محاصره کنند.

در حالی که کار گروهی توصیه می‌شود، اما بازیکنان برای فرار و پیروزی در بازی اجباری بر دنبال کردن مداوم یکدیگر ندارند.

زیرا می‌توان این همکاری‌ را به دور از هم نیز انجام داد و به روش‌های مختلفی به دوستان خود کمک کنید. به عنوان مثال، اگر کاراکتر شما لیلند است، می‌توانید با زمین گیر کردن یکی از قاتل‌ها قبل از فرار، این فرصت را برای هم تیمی‌های خود فراهم کنید تا آن‌ها نیز فرار کنند.

همچنین یک استراتژی محبوب در بازی این است که قربانیان پس از باز کردن یک در خروج، با ایجاد سر و صدا توجه قاتل‌ها را به خود جلب می‌کنند. پس از آنکه قاتل‌ها به سمت قربانی در نزدیکی در خروجی رفتند، این فرصت برای باقی قربانی‌ها ایجاد می‌شود تا از خروجی‌های دیگر نقشه فرار کنند. فرار از در خروجی معمولاً به سرعت قابل انجام است و قربانی که توجه قاتل‌ها را به خود جلب کرده است نیز می‌تواند به راحتی فرار کند.

در بازی استراتژی‌ها و روش‌های مشابه بسیار زیادی وجود دارند که هر کدام در بعضی مچ‌ها کاربرد پیدا می‌کنند و باعث ایجاد تنوع در بازی و نحوه همکاری میان قربانیان می‌شوند.

فرار از خانواده جهنمی

پس از انتخاب کاراکتر و شروع مچ، تمام قربانیان در زیرزمین خانواده قاتل با طناب آویزان شده‌اند و باید خود را آزاد کنند.

در همین ابتدای بازی با اولین مکانیک بازی یعنی سر و صدا آشنا می‌شوید. علاوه بر صدای پا، تقریباً تمام کار‌هایی که انجام می‌دهید سر و صدا ایجاد و توجه قاتلان را به شما جلب می‌کنند. فعالیت‌هایی که سر و صدایی زیادی دارند، علاوه بر صدا به عنوان یک دایره قرمز نیز به تمام اطرافیان نمایش داده می‌شوند.

بازی به طور کلی به دو فاز تقسیم می‌شود و  زیرزمین فاز اول بازی است، در این فاز معمولاً شما تنها در برابر قاتلی به نام صورت‌چرمی (Leatherface) قرار می‌گیرید که پس از قتل کاراکتری که توسط هیچ بازیکنی انتخاب نشده است به دنبال شما می‌گردد.

صحنه مرگ این کاراکتر در زمان بازی به عنوان قاتل نمایش داده می‌شود و در زمان بازی به عنوان قربانی نیز صدای مرگ او را می‌شنوید. بنابراین در هر مچ، هر کاراکتری از 5 قربانی بازی که توسط هیچ بازیکنی انتخاب نشده است، به طرز فجیعی به قتل می‌رسد!

این صحنه قتل در ابتدای هر مچ بی‌دلیل نیست و برای ایجاد یک فرصت زمانی برای باز کردن طناب توسط قربانیان در بازی قرار گرفته است. بنابراین علاوه بر القای حس ترس، به عنوان یک مکانیک گیم پلی مورد استفاده قرار می‌گیرد و به قربانیان فرصت کوتاهی را قبل از اینکه صورت‌چرمی به دنبال آن‌ها بیاید می‌دهد.

در حالی که صورت‌چرمی دشمن اصلی شما در فاز اول بازی و زیرزمین است، اما اگر به مدت طولانی در زیرزمین باقی بمانید ممکن است دیگر قاتلان نیز به صورت‌چرمی اضافه شوند.

اولین هدف هرقربانی در زیزمین، پیدا کردن هیل (Heal)، ابزار (Tool) و استخوان (Bone) است. هر سه اهمیت بسیار زیادی دارند و برای فرار از زیرزمین و پس از آن کاربردی خواهند بود.

هیل برای پر کردن جان استفاده می‌شود. ابزار نیز برای باز کردن در و قفل‌های نقشه کاربرد دارد و بدون آن، فرار غیرممکن است. از استخوان نیز برای حمله غافلگیرانه به قاتل‌ها و از بین بردن تله‌ها استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است که هر قربانی تنها می‌تواند 2 آیتم را به طور همزمان داشته باشد و به همین دلیل مهم است که در انتخاب آیتم‌های خود قبل از خروج زیرزمین دقت کافی را داشته باشید. به عنوان مثال، می‌توانید 2 ابزار حمل کنید تا پس از خروج از زیرزمین، در باز کردن در‌های قفل شده به مشکل نخورید. اما در این صورت، در زمانی که توسط قاتلان زخمی شوید این احتمال وجود دارد که از خون‌ریزی بمیرید و یا در صورت مواجه با یک تله در جلوی در خروجی، نتوانید آن را از کار بندازید.

پس از باز کردن یکی از درهای زیرزمین به کمک ابزار، فاز دوم بازی آغاز می‌شود.

بلافاصله پس از باز کردن اولین در خروجی زیرزمین، پدربزرگ خانواده بیدار می‌شود. البته قاتلان نیز می‌توانند پدربزرگ را زودتر از باز شدن در بیدار کنند که کار فرار بازمانده‌های گیر افتاده در زیرزمین را دشوار‌تر می‌کند. پدربزرگ توسط AI کنترل می‌شود و موجودی است که به فاصله‌های زمانی، فریاد می‌زند. در صورتی که در زمان فریاد پدربزرگ حرکت کنید، موقعیت شما برای تمام بازیکنان نمایان می‌شود.

باز کردن در خروجی زیرزمین نیز همواره سر و صدا ایجاد می‌کند و اگر قاتل نزدیک شما باشد، متوجه باز شدن آن می‌شود. بنابراین در زمان باز شدن در خروجی زیرزمین، فریاد پدربزرگ رخ می‌دهد که شما را مجبور به ثابت ماندن می‌کند و همزمان، اگر قاتلی نزدیک شما باشد به سوی شما حرکت می‌کند. در این صورت دو گزینه دارید: فرار کنید و جای خود را به قاتل‌ها نشان دهید، ثابت باشید و دعا کنید تا قاتل متوجه شما نشود!

بازی پر از چنین لحظاتی است که استرس و هیجان زیادی دارد و شما را وادار به انتخاب تصمیمات دشوار برای بقا می‌کند.

فاز دوم و فرار از نقشه

پس از خروج از زیرزمین، باید هدف اصلی خود یعنی فرار از جهنمی که خانواده برای شما ایجاد کرده‌اند را دنبال کنید. به طور کلی، 4 راه خروج پیش روی شما قرار دارد. در حالی که مکان در‌های خروجی در هر نقشه ثابت است، اما ابزار‌های مورد نیاز برای باز کردن آن‌ها به طور رندوم در نقشه قرار می‌گیرند.

اولین و ساده‌ترین راه خروج، Main Road Exit یا جاده اصلی است. این خروجی در قفل شده ندارد و تنها یک برق روی زمین جریان دارد که باید منبع آن را خاموش کنید. پیدا کردن منبع این برق آسان است و کافی است کابل آن را روی زمین دنبال کنید و با انجام یک مینی گیم، آن را خاموش کنید. پس از خاموش کردن این منبع برق، می‌توانید جاده را ادامه دهید و از نقشه خارج شوید.

البته خروج از این مسیر نیازمند طی کردن مسافت تقریباً زیادی است، مسافتی که معمولاً با درخت یا گیاه پوشانده نشده است و قاتلانی که در نزدیکی آنجا باشند می‌توانند به راحتی شما را ببینند. بنابراین باید مراقب باشید و به سرعت بدوید.

دومین راه خروج، Rear Gate Exit یا در پشتی است. همانطور که از نام آن پیداست، این در خروجی در پشت نقشه‌ها قرار گرفته است. برای خروج در این روش، کافی است تا قفل در را با ابزار باز کنید و برقی که بر روی زمین جریان دارد و از خروج شما جلوگیری می‌کند را غیرفعال کنید. منبع این برق معمولاً در نزدیکی در قرار دارد و با انجام یک مینی گیم ساده می‌توانید آن را خاموش کنید.

سومین راه خروج، Pressure Valve Exit یا خروجی فشار آب است. برای فرار از این روش، باید دسته شیر آب را که به صورت رندوم در نقشه قرار گرفته است را پیدا و بردارید. سپس نیاز است که مخزن فشار آب را پیدا کنید و دسته را به آن متصل کنید. پس از آن باید مخزن فشار آب را روشن کنید و منتظر بمانید. پس از مدتی، در با صدایی بلند باز می‌شود و می‌توانید فرار کنید.

آخرین راه فرار، Fuse Box Exit یا فیوز باکس نام دارد که یکی از سخت‌ترین روش‌های فرار است. در ابتدا شما نیازمند یک ابزار هستید، سپس باید فیوز را که به صورت رندوم در نقشه قرار گرفته است را پیدا کنید. پس از آن، باید جعبه فیوز را در نقشه پیدا کنید و در آن را با ابزار باز کنید. سپس به کمک فیوز، یک مینی پازل را حل کنید تا فیوز باکس روشن شود.

با روشن شدن فیوز باکس، در خروجی که در زیر زمین قرار گرفته است باز می‌شود. این در خروجی نیز به صورت رندوم در زیرزمین قرار می‌گیرد و تنها خروجی است که در و ابزار‌های آن کاملاً به صورت رندوم است.

Pressure Valve Exit و Fuse Box Exit روش‌های فرار پیچیده‌تری نسبت به دو روش اول هستند، اما در برخی شرایط تنها گزینه شما خواهند بود. در حالی که دو روش Rear Gate Exit و Main Road Exit پیش نیاز خاصی نمی‌خواهند، اما قاتل‌ها به راحتی می‌توانند در جلو یا نزدیکی این در‌های خروجی بمانند و از خروج شما جلوگیری کنند.

در این شرایط، مجبور هستید تا از دو روش دیگر استفاده کنید، خروجی‌هایی که در برخی موقعیت‌ها می‌توانند نسبت به روش‌های ساده‌تر انتخاب مطمئن‌تر و بهتری باشند. به عنوان مثال، Fuse Box Exit با تمام سختی‌های خود، در خروجی را در زیرزمین باز می‌کند. معمولاً پس از اتمام فاز اول، قاتل‌ها دیگر در زیر زمین نیستند و پس از باز شدن این در می‌توانید بدون نگرانی از گرفتار شدن در دام آن‌ها از آن خارج شوید.

بازی به عنوان قاتل

قاتلان و اعضای خانواده نیز در بازی توسط بازیکنان کنترل می‌شوند. در مجموع 5 عضو خانواده قاتل (6 با حساب شخصیت پدربزرگ) در بازی وجود دارند:

Leatherface: صورت‌چرمی شخصیت اصلی بازی است و انتخاب آن توسط یکی از بازیکنان برای شروع مچ اجباری است. سلاح اصلی او اره برقی است که می‌تواند آن را در هر زمان روشن یا خاموش کند. روشن بودن اره برقی سر و صدای زیادی ایجاد می‌کند و همواره به عنوان یک هشدار به قربانیان عمل می‌کند، اما این سلاح قدرت زیادی دارد و می‌توان با آن در‌ها و راه‌های فرار قربانیان را نابود کرد.

با این حال این کاراکتر نمی‌تواند از محیط‌های کوچک عبور کند و سرعت کمی دارد.

Hitchhiker: یک قاتل سریع است که می‌تواند در نقشه 2 تله (3 تله در حالت لول آپ) قرار دهد. هر قربانی که در این تله‌ها گرفتار می‌شود، موقعیت خود را نیز لو می‌دهد. بنابراین این قاتل عضو مهمی از خانواده برای گیر انداختن تمام قربانیان و کشتن آن‌ها به شمار می‌رود.

Cook: در حالی که این کاراکتر سرعت زیادی ندارد، اما این توانایی را دارد تا صدا‌های ایجاد شده در نقشه را بررسی کرده و با تمرکز بر آن‌ها، موقعیت قربانیان را لو دهد.

Johnny: همانند Cook، قابلیت اصلی این قاتل ردیابی قربانیان است. با این تفاوت که جانی سریع‌تر است و این کار را با بررسی خون‌های ریخته شده قربانیان و ردپا‌های آن‌ها انجام می‌دهد.

Sissy: تنها عضو زن خانواده بازی است که می‌تواند با جمع‌آوری گیاهان نقشه و ساخت سم، بخش‌هایی از نقشه و ابزارها را آلوده کند. این آلودگی باعث می‌شود تا قربانیان نتوانند از آن مناطق برای مدت زمان 40 تا 70 ثانیه (بسته به لول قابلیت این قاتل) عبور کنند و یا به برخی ابزار‌ها دسترسی داشته باشند.

Grandpa: پدربزرگ یک کاراکتر AI در بازی است که در هنگام شروع بازی خواب است، اما پس از بیدار شدن به فاصله‌های زمانی فریاد می‌زند و موقعیت قربانیانی که در حال حرکت هستند را لو می‌دهد. قاتلان با خوارندن خون به پدربزرگ، می‌توانند لول آن را افزایش دهند که قدرت‌های او را بیشتر می‌کند.

در لول آخر، پدربزرگ موقعیت تمام قربانیان را فارغ از اینکه حرکت می‌کنند یا نه لو می‌دهد و به عنوان مکانیزمی برای پایان بازی‌های طولانی به کار گرفته می‌شود.

موش و گربه، اما خسته کننده

پس از پیدا شدن مچ، یک کاراکتر قاتل به صورت رندوم برای شما انتخاب می‌شود. با این حال با توجه به اینکه 3 بازیکن و 5 کاراکتر قاتل وجود دارند، شما همواره دو جایگزین دیگر را علاوه بر کاراکتری که به شما داده شده است پیدا خواهید کرد. علاوه بر آن، می‌توانید به دیگر بازیکنان درخواست دهید تا کاراکتر‌های خود را جا به جا کنید. درخواستی که می‌توانند آن را تأیید یا رد کنند. لازم به ذکر است که یکی از 3 بازیکن، حتماً باید کاراکتر Leatherface را انتخاب کنند.

همانند قربانیان، هر قاتل نیز علاوه بر قابلیت اصلی خود 3 قابلیت فرعی نیز دارد. به طور کلی نحوه شخصی‌سازی آن‌ها مشابه قربانیان است (طبیعتا با این تفاوت که این قابلیت‌ها برای قتل و پیدا کردن قربانیان هستند نه فرار از نقشه) و هرکدام لول‌های خود را نیز دارند و به مرور زمان می‌توان این قابلیت‌ها را بهتر کرد.

وظیفه شما به عنوان یک قاتل ساده است: قربانیان را پیدا کنید و بکشید. با این حال این کار چندان راحت نیست. در هر نقشه، بوته‌ها و نقاط مخفی زیادی وجود دارد که قربانیان می‌توانند در آن‌ها مخفی شوند، علاوه بر آن، نقشه‌ها معمولاً بزرگ هستند و پوشش تمام نقاط خروج به طور همزمان توسط 3 نفر امکان‌پذیر نیست.

با این حال قاتل‌ها به ابزار‌های مختلفی علاوه بر قابلیت‌های خود دسترسی دارند و یکی از مهم‌ترین آن‌ها، پدر بزرگ است. شما به عنوان قاتل می‌توانید با بررسی نقشه، نقاطی را مخصوص جمع‌آوری خون پیدا کنید و با برداشت و خوراندن این خون به پدربزرگ، او را لول آپ کنید تا به شما برای شناسایی قربانیان کمک کند.

توجه به برخی نشانه‌ها مانند در‌های باز شده، برق‌های خاموش شده و دیگر موارد مشابه نیز می‌تواند به شما اطلاعات مهمی پیرامون حرکات و اعمالات اخیر انجام شده توسط قربانیان بدهد تا موقعیت حدودی آن‌ها را حدس بزنید.

به طور کلی بازی بالانس است و قاتلان و قربانیان شانس تقریباً برابری را برای پیروزی در بازی دارند.

با این حال، لذت و جذابیت گیم پلی میان قاتلان و قربانیان تفاوت زیادی دارد. در برخی بازی‌های مشابه مانند Dead by Daylight، ما شاهد قاتل‌های بسیار متنوع هستیم که هرکدام ویژگی‌ها، رفتار و حالت‌های گیم پلی منحصر به فرد خود را دارند. در حالی که قاتلان این بازی به جز Leatherface گیم پلی کلی مشابهی دارند. تمام قاتل‌ها مجهز به چاقو یا سلاحی سبک هستند و تفاوت‌های آن‌ها از جمله سرعت راه رفتن، قدرت ضربه و آسیب زدن و قابلیت‌های آن‌ها برای ایجاد تنوع قابل توجه کافی نیست.

در حالی که قربانیان نیز گیم پلی تقریباً ساده‌ای را تجربه می‌کنند، اما آن‌ها همواره خطر پیدا شدن و به قتل رسیدن را احساس می‌کنند و بازی به عنوان قربانی استرس و هیجان زیادی دارد. در حالی که چنین ترس و هیجانی را به عنوان قاتل احساس نخواهید کرد، تنها قربانی که ممکن است برای شما خطری داشته باشد Leland است که او نیز در نهایت تنها می‌تواند شما را برای مدت بسیار کوتاهی غیرفعال کند و آسیبی به شما نخواهد رسید.

به همین دلیل، بازی به عنوان قاتل برخی زمان‌ها می‌تواند خسته‌کننده و طاقت‌فرسا باشد. علاوه بر آن، نحوه تعامل با محیط به عنوان قربانی بسیار بیشتر است و قاتل‌ها با پازل‌ها و مواردی مانند کنترل صدا مواجه نیستند که به ساده‌تر شدن گیم پلی آن‌ها منجر شده است.

در حالی که اکثر فعالیت‌های قربانیان شامل مینی گیم و پازل می‌شود، برای قاتل‌ها اینگونه نیست و در بسیاری از زمان‌ها صرفاً یک دکمه ساده را فشار می‌دهید. در نتیجه، انجام این فعالیت‌ها و استفاده از قابلیت‌های قاتل‌ها معمولاً جذاب و سرگرم‌کننده نیست.

در مجموع در حالی که بسیاری به بازی به عنوان قاتل علاقه مند هستند، اما به وضوح مشخص است که سازندگان توجه بسیار بیشتری به گیم پلی قربانیان داشته اند.

شاید بهتره فرار نکنی!

بازی در حال حاضر دارای رنک و رتبه‌بندی بازیکنان نیست. بنابراین تنها موردی که توجه شما را بعد از هر بازی جلب می‌کند، میزان XP است که به دست آورده‌اید. این XP برای لول آپ شدن اکانت شما و همچنین کاراکتر و قابلیت‌های آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.

به عنوان قربانی این XP براساس فعالیت‌های شما مانند غیرفعال کردن تله‌ها، باز کردن قفل‌ها، باز کردن در‌های خروجی، آسیب به پدربزرگ و دیگر موارد به دست می‌آید. در حالی که فرار از نقشه نیز XP دارد، اما فرار سریع معمولاً کمترین XP را برای شما به همراه دارد. به نظر می‌رسد که سازندگان در تلاش بوده‌اند تا بازیکنان را به کار تیمی و خرابکاری در نقشه تشویق کنند.

علاوه بر کاهش جایزه، فرار کردن نیز پس از مدتی خسته‌کننده می‌شود و شما برای ایجاد تنوع هم که شده، می‌توانید به فعالیت‌های دیگری از جمله آسیب به پدربزرگ، فرار و پرت کردن حواس قاتل‌ها و دیگر موارد مشغول شوید و به دوستان خود برای فرار دسته جمعی کمک کنید.

در نتیجه، برخی زمان‌ها حتی در صورت اینکه کشته شوید، با کمک به دیگران ممکن است XP زیادی دریافت کنید و آن مچ ارزش بیشتری از مچ دیگری داشته باشد که صرفاً بدون انجام کار خاصی فرار کرده‌اید.

به عنوان قاتل، آسیب به قربانیان و به قتل رساندن آن‌ها برای شما XP دارد. اما همانند قربانیان، انجام فعالیت‌های دیگری مانند قفل کردن درها، استفاده از قابلیت‌ها و موارد دیگر برای شما XP اضافی دارند.

این موضوع باعث می‌شود تا تنها به فکر قتل قربانیان نباشید و در مچ‌هایی که کیل نگرفته‌اید نیز پاداش دریافت کنید.

The Texas Chain Saw Massacre صرفا درباره فرار و کشتن نیست و کمک به هم تیمی‌ها و بستن راه‌های فرار قربانیان، در بسیاری از زمان‌ها اهمیت بیشتری نسبت به هدف اصلی دارد.

البته چنین سیستم پاداش و مجازاتی نکات منفی خود را نیز دارد. به عنوان مثال، فرار به عنوان قربانی ارزش مهم خود را از دست داده است و در برخی زمان‌ها قربانیان بهتر است حتی در صورت باز بودن در، فرار نکنند، در نقشه بمانند و به فعالیت‌های دیگر مشغول شوند! موضوعی که باعث می‌شود تا فرار موفق آنطور که باید حس رضایت و اهمیت نداشته باشد.

لول آپ و دریافت XP

در ابتدای بازی جمع‌آوری XP چندان دشوار نیست و در مدت کوتاهی می‌توانید حداقل دو کاراکتر را مکس لول کنید. اما پس از آن این روند دشوارتر می‌شود و نیازمند صرف زمان بیشتری هستید. لول آپ کردن قابلیت‌ها نیز به زمان بسیار بیشتری نسبت به لول آپ کردن کلی کاراکتر نیاز دارد و پس از مدتی روند لول آپ به شدت کندتر می‌شود.

با وجود اینکه این موضوع بسیاری از قابلیت‌ها و ویژگی‌های کاراکتر‌ها را قفل می‌کند، اما باعث ایجاد تنوع و جذابیت در بازی می‌شود و شما را وادار می‌کند تا در بازی زمان بیشتری صرف کنید و با به دست آوردن قابلیت‌های جدید یا ارتقای قابلیت‌های قدیمی، گیم پلی جدیدی را تجربه کنید.

بنابراین این روند کند در جمع‌آوری XP و لول آپ، در مجموع موضوع منفی برای بازی به شمار نمی‌رود. مخصوصا که این بازی پی تو وین نیست و تمام بازیکنان شانس برابری برای لول آپ کردن کاراکتر‌ها و قابلیت‌های آن‌ها دارند.

علاوه بر آن، بازی محدودیتی نیز برای ریست قابلیت‌ها و استفاده از پوینت‌های به دست آمده برای دیگر کاراکتر‌ها اعمال نمی‌کند. بنابراین اگر به عنوان مثال تمام امتیاز‌های خود را برای لول آپ کاراکتر Sonny هزینه کرده‌اید اما می‌خواهید کاراکتر جدیدی را امتحان کنید، می‌توانید به راحتی امتیاز‌های صرف شده برای کاراکتر سانی را ریست کرده و به سرعت کاراکتر دیگری را مکس لول کنید. این فرآیند در زمان منتظر بودن برای شروع مچ نیز قابل انجام است.

لول‌هایی که در قابلیت‌های اصلی و جانبی هر کاراکتر دریافت می‌کنید، همواره ذخیره می‌ماند و بنابراین ریست کردن امتیاز‌های هزینه شده مجازاتی برای بازیکنان ندارد و یکی از نقاط مثبت بزرگ بازی به شمار می‌رود که بازیکنان را مجبور به صرف صد‌ها ساعت بازی برای صرفاً مکس لول کردن یک کاراکتر خاص نمی‌کند.

جمع‌بندی

در مجموع، The Texas Chain Saw Massacre یک بازی خوش ساخت و جذاب در سبک بقا است و ویژگی‌ها و مکانیک‌های جذابی را به این سری بازی‌ها اضافه می‌کند. سازندگان به موارد مختلفی توجه داشته‌اند و با مدتی بازی به خوبی مشاهده می‌کنید که زمان زیادی صرف بررسی نقشه‌ها، گیم پلی کلی و بالانس شده است.

با این حال، این بازی نقاط ضعفی نیز دارد که با توجه به مدت زمان کوتاه از زمان عرضه آن قابل چشم پوشی است. تنوع بیشتر در نقشه، کاراکترها، راه‌های خروج از جمله مواردی هستند که بهتر شدن این بازی کمک می‌کنند.