نقد و بررسی بازی Chasmal Fear

بازی Chasmal Fear در نگاه اول برام یک عنوان جالب‌توجه بود، بازی که امیدوارم بودم الهام بسیار خوبی از دنیای زیرآبی بایوشاک و وحشت فضایی دد اسپیس گرفته باشد. فکر می‌کردم قرار است با یک بازی کم‌هزینه، اما به شدت خلاقانه روبه‌رو می‌شم، ولی متاسفانه این بازی نه تنها در اجرای این اهداف شکست خورده است. در این مقاله از استراتژیک کلاب، می‌خواهیم به نقد و بررسی بازی Chasmal Fear بپردازیم.

داستان جالب، اجرای ضعیف

بلافاصله با اجرای بازی، شما در نقش کاراکتر با نام عجیب Codename Surge قرار می‌گیرید که با دوربین روی بدنش (Bodycam) قرار است شاهد همه چیز باشید و او را کنترل کنید. بازی روی این حالت تاکید زیادی دارد، به خصوص آنکه در چند سال اخیر موردتوجه بوده است، اما سازندگان در اجرای این مورد هم ضعیف عمل کرده‌اند. دوربین بازی در نشان دادن سلاح و محیط به شدت اغراق‌آمیز عمل کرده است، فارغ از آن، دوربین آن‌قدر لرزش دارد و حالت محو است که من پس از تجربه چند ساعته بازی سردرد و سرگیجه بسیار بدی گرفتم.

بازی در یک شهر زیرآبی به اسم مگنوس روایت می‌شود، جایی که به نظر دانشمندان بزگر دنیا جمع شدند تا اقیانوس‌ها را کشف کنند، اما به چیز مرموزی برخورد کردند که بهتر می‌بود هرگز کشف نمی‌شد. ایده اولیه بازی به طور کلی جالب است، اما استفاده درستی از آن نشده است. دشمنان شما همان زامبی‌ها و هیولا‌های کلیشه‌ای هستند که شما تقریبا در اکثر آثار قدیمی و جدید دیده‌اید. در این بازی به طور کلی، هیچ اثری از یک داستان عمیق یا یک فضای علمی تخیلی قوی دیده نمی‌شود.

جستجوهای بی‌پایان و کشتن بی‌هدف

گیم‌پلی بازی در همان دقایق اول جالب است، یکی دو تا هیولا می‌کشید، اما بعدش سریعا روندش تکراری می‌شود، خلاصه می‌شود در راه رفتن، کارت دسترسی پیدا کردن، فایل صوتی گوش دادن و با دشمنان تکراری جنگیدند. تنوع سلاح‌ها هر چند کم است اما استفاده‌ ازشان حس خوبی دارد. با این حال، وقتی دشمنان شما رفتار متفاوتی ندارند و صرفا در یکی سریع‌تر و یکی خرجون‌تر خلاصه می‌شوند، گیم‌پلی سلاح بازی نمی‌تواند به تنهایی کاری از پیش ببرد.

البته برخی هیولاها پس از کشته شدن، می‌توانند دوباره جهش کنند و زنده شوند، مگر آنکه با یک چاقو که با سرم مخصوص شارژ شده کارشان را تمام کنید. این تنوع خوبی است، اما در بازی برای اینکه بفهمید چاقوی شما شارژ دارد هیچ نشانه‌ای وجود دارد. فقط باید سرم بردارید و امیدوار باشید به اندازه کافی دارید. نحوه قرارگیری دشمنان هم جای سوال دارد، اینکه برخی دشمنان انفجاری پشت درها قایم شوند و به محض باز شدن در منفجر شوند، ایده جالبی نیست. یک مقدار این ایده تاریخ مصرف گذشته است، و از آنجا بد می‌شود که اصلا فرصت واکنش هم به شما داده نشود.

طراحی لول‌ها و گرافیک بازی

طراحی محیط بازی قابل قبول است، مراحل اولیه نظم خوبی دارند و آن حس که شما برای اولین بار به اینجا آمده‌اید را به خوبی منتقل می‌کند. ارتباط منسجمی بین مسیرها وجود دارد، تنها ایرادی که می‌توان گفت نقاطی است که بازی در آن سیو می‌شود. بعضی از این نقاط در مکان بد و یا با فواصل خیلی طولانی هستند. البته این مورد شاید در آپدیت‌های آینده برطرف شود و چیزی نیست که ایراد اساسی به آن وارد کنیم. بد نیست اشاره کنم که سازندگان این بازی فقط دو نفر هستند.

بازی از نظر گرافیکی متوسط و رو به ضعیف است، به طوری که به سختی می‌شود تشخیص داد که این گرافیک یک بازی ساخته شده با انجین آنریل 5 است. صداگذاری بسیار خوب است، فضای بی‌موسیقی اول بازی به خوبی حس ترس را القا می‌کند، هر چند جای تاسف است که آن‌ها این فضای ترسناک را با موسیقی معمولی در صحنه‌های اکشن خراب کرده‌اند.

جمع‌بندی

در پایان، بازی Chasmal Fear عنوانی است که به وضوح می‌توان دید که سازندگان جاه‌طلبی‌ها و انتظارات زیادی از آن داشته‌اند، ولی هیچ‌کدام درست اجرا نشده است. داستان کشش ندارد، گیم‌پلی آزاردهنده‌ است و باگ‌ها و طراحی بد برخی مراحل، باعث می‌شوند که بازی از حالت سرگرم‌کننده بودنش خارج شود.

نقاط ضعف و قوت

فضاسازی و پیش‌زمینه خوب
طراحی منظم و منسجم محیط
القای خوب ترس

دشمنان کلیشه‌ای و نه چندان چالش‌برانگیز
دوربین به شدت اغراق‌شده و لرزان
تنوع پایین سلاح‌ها