به عنوان یکی از طرفداران بازی دسپرادو و بازی Robin Hood: Legend Of Sherwood که به طرز عجیبی نادیده گرفته شد، بازی تاکتیکی و مخفی کاری Partisans 1941 مرا بسیار مجذوب خود کرد. این بازی مدرن به ژانری برگشته است که برای دهه ها صحبتی از آن پس از بازی Commandos نبوده است و این حرکت تضمین ایجاد یک بازی با پتانسیل بسیار عظیم را می کند.
بازی Partisans 1941 سال های اول جنگ جهانی دوم را روایت می کند. دو ماه پس از شروع عملیات بارباروسا که در آن نیرو های نازی ها به جماهیر شوروی حمله می کنند که در آن بیشترین تعداد نیروی نظامی در طول تاریخ در آن حضور داشته اند. نیرو های ارتش آلمان به عنوان بخشی از اهداف خود برای تسخیر بخشی از روسیه و سپس آباد کردن آن زیر پرچم آلمان، چندین شهر را تصرف کرده و با پیشروی به سمت شرق چندین سرباز و غیر نظامی را زندانی می کنند.
بازیکن در ابتدا، بازی را در نقش یکی از همان زندانیان شروع می کند، فرمانده زورین، کاپیتان پیشین ارتش سرخ شوروی و به زودی یک فراری از اردوگاه نازی ها. در بخش آموزشی بازی بازیکن از اردوگاه نازی ها فرار می کند، سپس افرادی که با او هم عقیده هستند را به سرعت پیدا می کند و اقدام به ساخت اردوگاهی برای مبارزه با آلمان ها به سبک پارتیزانی می کند.
گیم پلی این بازی حول ماموریت هایی تاکتیکی است که بازیکن باید در لحظه تصمیم بگیرد تا چه عملی انجام شود که بسیار شبیه به بازی های Desperados و Shadow Tactics است. بازیکن با کنترل کردن حداکثر سه نفر، که باید به هرکدام جداگانه دستور داده شود، در بین سربازان اشغالگر آلمانی حرکت می کند و می تواند با چاقو و یا اسلحه آن ها را از پای در آورد.
این ماموریت ها بیشتر برای مقاومت در برابر ارتش نازی ها و ایجاد خسارت روی ادوات جنگی آلمان ها انجام می گیرد که ترکیب این اهداف با حالت مخفی کاری بازی احساس هیجان خاصی به بازیکن انتقال می دهد. بازیکن می تواند کارکتر های خود را به آرامی به کمین گاه های مختلف برساند و حتی آن ها را آتش به اختیار کند در حالیکه در 99 درصد مواقع کنترل کامل بر روی هر سه شخصیت خواهد داشت.
برای اینکه بازی کمی آسان تر شود، بازیکن می تواند در هر زمان با فشردن دکمه space کاری را متوقف و یا در هنگام نبرد سرعت انجام آن را کاهش دهد. این کار به بازیکن این امکان را می دهد تا هر کارکتر را همزمان به کاری مشغول کند، یا حتی بتواند زمان بیشتری برای فکر کردن در مورد استراتژی های مختلف داشته باشد.
نبرد های این بازی در اکثر مواقع به علت کمبود مهمات بسیار هیجان انگیز خواهد شد. این بازی بازیکن را مجبور می کند تا به دنبال مهمات بگردد، اجساد سربازان دیگر را بررسی کند، جعبه های درون اردوگاه ها را باز کند تا بتواند مهمات جمع کند. برخی دیگر از وسایلی که در اردوگاه ها پیدا می شود را می توان در مراحل بعدی استفاده کرد مانند نارنجک و تله های مختلف که حتی می توان از آن ها برای ارتقا امنیت اردوگاه اصلی پارتیزان ها نیز استفاده کرد.
اردوگاه اصلی نیز وقفه ای در میان جنگ اصلی ایجاد می کند که بازیکن کمی استراحت نیز بکند. مدیریت اردوگاه به این گونه است که بازیکن به گروه های مختلف کار هایی مثل ماهیگیری، شستشوی لباس و مداوای سربازان را می سپارد. همچنین بازیکن می تواند سربازان را برای بدست آوردن منابع بیشتر به ماموریت های جانبی بفرستد که نیاز به کنترل مستقیم آن ها ندارد.
با تمام شدن هر ماموریت، کارکتر بازیکن به سطوح بالاتر می رسد و مهارت های جدیدی کسب می کند. از آنجا که کارکتر های بازی از پیش ساخته شده هستند دارای skill tree های منحصر به فرد خود می باشند که هر کارکتر را به شخصیتی با مهارت های خاص تبدیل می کند. بازیکن می تواند سربازان را تمرین دهد تا مهارت کار با برخی سلاح های خاص را بدست بیاورند اما همه سلاح ها در این تمرین ها وجود ندارند.
اگرچه عملکرد بازی بر روی کاغذ بسیار خوب به نظر می آید اما برخی موارد در داخل بازی بازیکن را نا امید می کند. بازی Partisans 1941 در اجرای عملیات های مخفی کاری بازیکن را خیلی اذیت می کند، برای مثال اگر کارکتر توسط شخصی دیده شود کل سربازان جوخه اطراف از موقعیت دقیق کارکتر بازیکن مطلع می شوند و حتی در بیشتر مواقع بی هیچ معطلی 180 درجه می چرخند و مانند تفنگچی های اسطوره ای غرب وحشی شلیک می کنند. بد تر از این، کشتن سربازان با چاقو برخی مواقع کاملا ساکت و بدون مشکل انجام می شود اما در بعضی موارد همه افراد در شعاع 15 متری را خبردار می کند، حتی در برخی مواقع اگر سربازی خواب باشد و بازیکن بدون هیچگونه سر و صدا سرباز مقابل او را بکشد، سرباز به خواب رفته به طرز معجزه آسایی بیدار می شود و بازیکن را شناسایی می کند، حتی اگر این دو سرباز با هم 30 متر فاصله داشته باشند.
به این دلایل بسیاری از پتانسیل های بازی از بین رفته و گیم پلی بازی بد طراحی شده است. موارد موجود در اینونتوری هیچ راهنمای استفاده ای ندارند و برای این کار بازیکن باید روی ابزار مورد نظر راست کلیک کند و در بخش توضیحات اطلاعات لازم را کسب کند. اینونتوری بازی تقریبا بی فایده است زیرا بازیکن را مجبور به انتقال مهمات و وسایل بین کارکتر ها می کند البته این عمل را هنگام نبرد نیز می توان انجام داد، این قابلیت نه تنها بازی را جذاب نمی کند بلکه باعث می شود بازیکن نتواند تمام تمرکز خود را روی استراتژی نبرد بگذارد.
برخلاف بازی Desperados که بازیکن می توانست با نگه داشتن یک کلید محدوده دید سربازان را ببیند؛ در بازی Partisans 1941 باید روی هر سرباز کلیک راست کرد تا بتوان محدوده دید فقط همان سرباز را دید. در نتیجه، تمام این مشکلات بزرگ و کوچک باعث ایجاد نارضایتی هایی در بازی های ژانر مخفی کاری و استراتژی می شود، حرکات ظریف کارکتر ها، مدیریت دست و پا گیر اینونتوری و سیستم بیرحم تشخیص نزدیک شدن کارکتر از معایب این بازی بود. هنگامی که بازیکن می خواهد وارد بازی بشود انتظار های خیلی بالایی خواهد داشت اما با وجود این مشکل ها کمی دلسرد خواهد شد و اعصابش به دلیل شناسایی شدن توسط سربازان خوابیده در میانه راه بهم خواهد ریخت!
در هر حال این بازی در ژانری ساخته شده است که امروزه توجهی به آن نمی شود و تجربه ای جالب و متفاوت را از جنگ پارتیزانی در قالب سربازان ارتش شوروی را به نمایش می گذارد. اگر بازیکن علاقه بسیار زیادی به این ژانر ها داشته باشد و همچنین صبر زیاد در برابر مشکلات بازی، این عنوان ارزش امتحان کردن را خواهد داشت.
نقاط ضعف و قوت
صفحه تنظیمات کاربردی
یک بازی جدید در یک ژانر فراموش شده
قابلیت مدیریت اردوگاه استراحت کوتاهی را در بین نبرد های پی در پی به بازیکن می دهد، و خوب است بازی های دیگر مدیریت تاکتیکی را نیز در میان استراتژی به کار ببرند
سیستم مخفی کاری بازی بسیار بی رحم و غیر معقولانه است
اینونتوری بازی کمی مبهم و کم کاربرد است
لوازم داخل اینونتوری توضیحات کوتاه ندارند
نشانه گیری در اوایل بازی بسیار سخت می باشد
نمرات
گیم پلی - 7
گرافیک - 6.5
کمپین - 6.5
موسیقی - 6.5
6.6
نمره کل
بازی جالب و با پتانسیل بالا در ژانر پنهان کاری که به دلیل مشکلات نسبتا زیاد کمی نا امید کننده ظاهر شده است.
