نقد و بررسی Command & Conquer: Generals

سبک بازی: real  time Strategy
تاریخ انتشار بازی: February 10, 2003
سازنده: DICE
ناشر: Electronic Arts, Aspyr
دانلود بازی: دانلود بازی C&C:Generals–Zero Hour

---

در سال انتشار، درمورد بازی Generals گزافه گویی‌های زیادی شد، طرفداران سری C&C زیادی ( از جمله خود من ) مشتاقانه منتظر انتشار آن بودند. این بازی گیم پلی پیشرفته و گرافیک بهتری را وعده داده بود، اما آیا توانست به قول خود عمل کند؟

اولین چیزی که فورا متوجه آن خواهید شد این است که دیگر از ‘تصاحب’ عظیم منابع سخت افزاری کامپیوتر شما توسط بارگذاری اولیه بازی خبری نیست و این مورد با یک بارگذاری متداول جایگزین شده است. کات سین‌های لودینگ بازی بار دیگر نوید صدا گذاری و گرافیکی تراز اول را میدهند، ولی حتی در این مرحله کمی‌احساس دلسردی کردم.

همانطور که انتظارش را دارید شما میتوانید بازی را طوری تنظیم کنید که به بهترین وجه، متناسب با توانایی کامپیوتر شما اجرا شود. رابط کاربری بی آلایش، شسته و رفته و کاربر پسند است. اگر شما در اجرای این قسمت مشکل دارید همین حالا از ادامه ی کار منصرف شوید.

معرفی فکشن‌ها

حالت تک نفره بازی، به شما اجازه میدهد که با فکشن ای که مورد علاقه ی شماست نمایش داده شوید. در Generals سه Faction با ویژگی‌های مختلف وجود دارد: – USA –  از لحاظ تکنولوژیکی پیشرفته است و گستردگی خوبی از یگان‌های متنوع را دارد. Ultimate Weapon  ( فراترین جنگ افزار ) محبوب آن، همان Particle Cannon (توپخانه ی ذرات اتمی) است که در بازی‌هایی مانند Red Alert نیز دیده شده. جمع آوری منابع با سرعت و مقدار بالا توسط هلیکوپتر انجام میگیرد. USA یگان‌های سریع (ولی با هزینه ی بالا )، نیروی هوایی فوق العاده و همچنین پوشش راداری اتوماتیک دارد. China – به اندازه ی آمریکا پیشرفته نیست ولی مزیت آن، انبوه سازی سربازانش است. چین یگان‌های ویژه برای کارهایی مانند تسخیر ساختمان‌ها و همچنین هکر‌هایی که از طریق اینترنت کسب درآمد می‌کنند، را دارد. چینی‌ها از موشک هسته ای به عنوان Ultimate weapon استفاده می‌کنند و جمع آوری منابع آن‌ها توسط کامیون حمل بار انجام می‌شود. در حالی که یگان‌های چینی از USA ضعیف تر هستند، تعداد متعارف پیاده نظام تولید شده توسط چین به صورت خودکار دو برابر میشود. ( به عنوان مثال 2 یگان به ازای هر یگان تولید شده ) و پس از توسعه‌های بیشتر، یگان‌های بهتری در دسترس خواهند بود.  GLA – یگان‌های ضعیف تر ولی ارزان تر و سریع تر داراست. گذشته از این، قابلیت تسخیر وسایل نقلیه دشمن ( و تبدیل شهوندان عادی به بمب‌های سیار ) را دارد.  همچنین به صورت گسترده از سم‌های شیمیایی مهلک، که منجر به ساخت جنگ افزار‌هایی شیطانی می‌شود، استفاده می‌کند که میتوان آنها را علیه انواع مختلفی از دشمن، مطابق با ویژگی‌هایشان به کار برد. Ultimate Weapon این فکشن  Scud Storm ( تند بادی از بمب‌های خوشه ای )، بارانی از موشک‌هاست که برای وارد ساختن ضربه ای مهلک تر به دشمن، سموم شیمیایی را با خود حمل میکند. جمع آوری منابع برگرفته از فرآیندی ابتدایی، توسط افرادی که مقدار اندکی از منابع را به Supply Center‌ها حمل می‌کنند انجام می‌شود. وسایل نقلیه ی حامل سموم شیمیاییِ GLA، هنگام پاکسازی و نابود کردن ساختمان‌ها مزیت خود را نشان می‌دهند، همینطور روانه کردن یک یا دو (( Angry Mob )) ( مردم خشمگین ) به سمت رقبایتان ( مخصوصا اگر با اسلحه AK47 مسلح شده باشند ) به طرز شگفت آموری موثر است.

تفاوت جنرالز با سری‌های پیشین

زماتی که شما شروع به بازی کردن می‌کنید، تفاوت در گیم پلی بین Generals و نسخه‌های پیشین آشکار می‌شود. منابع از Supply Depost‌ها با هر روشی که فکشن شما استفاده می‌کند، جمع آوری می‌شوند. این منابع می‌توانند تنها چندین جعبه ی مهمات یا یک انبار عظیم باشند، ولی عموما شما به تمام منابعی که پیدا می‌کنید نیاز خواهید داشت. به علاوه برای دسترسی به نقدینگی بیشتر میتوان چاه‌های نفت را که سرتاسر بازی پراکنده شده اند، تصرف کرد ( ولی مراقب باشید، چاه‌های نفت پس از تصرف کردن، نیاز به محافظت دارند ). در حالت کلی جمع کننده‌های منابعِ شما، می‌توانند به حال خود رها شوند و به یگان‌های اضافی در کنار خود برای مراقبت نیاز ندارند ( هرچند زمانی که پایگاه (( اصلی ))  جمع آوری منبع به اتمام رسید، آن‌ها به صورت خودکار دنبال منابع بیشتر نم یروند، شما باید آن‌ها را هدایت کنید.

تعداد یگان‌های در دسترس برای هر فکشن در Generals محدود است ( دو یا سه نوع  یگان پیاده نظام و 4 یا 5 نوع یگان مکانیزه ). عجیب به نظر می‌رسد که پس گذراندن 1 یا 2 مرحله از بازی، یک مرتبه متوجه می‌شوید که به نهایت پیشرفت خود رسیده اید.  هر سمت از بازی Specialist ( نیروی متخصص ) خود را دارد ( تکاور / تک تیرانداز برای USA، یک جاسوس خبره برای چین و تک تیر انداز مخصوص GLA که قابلیت از بین بردن سرنشینان هر وسیله ی نقلیه ای را داشته و آن را آماده تصرف میسازد. هر یگان پیاده نظام قابلیت تسخیر اکثر ساختمان‌های دشمن را دارد ( پس از آن که ارتقا‌های لازم خریداری شد و شما تعدادی وسیله ی نقلیه پر از سرنشین داشتید، همانند نسخه ی پیشین بازی، این تاثیر گذارترین راه برای شکست دشمن است ). چیزی که این بازی به آن شهره شده: تصرف و سپس فروختن ساختمان‌ها برای فلج کردن حریف.

بعضی از ساختمان‌ها برای پیشرفت شما حیاتی هستند، به گونه ای که به شما اجازه ساخت ساختمان‌های بیشتر و یگان‌های پیشرفته تر را میدهند؛ پس ترتیب ساخت و ساز آن‌ها یک اولویت بالقوه است. همچنین هنگام بازی با USA یا چین، توجه به توان مقدار الکتریسیته تولیدی حیاتی است و قابلیت بازسازی دوباره را دارد که تولید برق را بیشتر می‌کند (ساختمان‌های GLA نیازی به برق ندارند). پس باید زمانی را صرف توسعه ی شبکه برق صرف کرد تا تمام ساختار‌های تدافعی شما بتوانند به صورت موثری فعالیت کنند.

بخش داستانی و چند نفره

بخش داستانی تکنفره ، با اینکه در ابتدا خوشایند بود ، بلافاصله تکراری شد و با گذشت زمان بیشتر و بیشتر یکنواخت به نظر می‌رسید . « نوآوری » جدید بازی توانایی  برای Promotion ( ارتقا ) خودتان با کسب Experience (تجربه) و دسترسی به مواردی مانند نیرو‌های بیشتر است . ولی این موضوع تغییر بزرگی که منجر به طولانی شدن بازی بشود ، ایجاد نمیکند (  در حقیقت این موضوع یک پس رفت به نظر میرسد ، با توجه به این که هر بخش داستانی 7 مرحله دارد ، به محض اینکه با بازی به طور کامل آشنا میشوید ، بازی تمام شده است ) . در کل هیچ چیز واقعا جدیدی وجود ندارد ، ماموریت‌های USA و چین ، در برابر GLA ] به عنوان رقیب [ در نظر گرفته شده اند و معمولا در ساخت بزرگ ترین ارتش و تاخت و تاز به سمت دشمنتان خلاصه میشوند . البته ، شما میتوانید با تانک Overload چین ( تانک Mammoth را به یاد می‌آورید ؟ حتی بزرگتر و قوی تر ) کمی‌سرگرم بشوید ، هر چند باز هم این حس زود گذر است . سناریوی ] ماموریت‌های [  GLA کمی‌تنوع بیشتری داشته و در کنار آن نیازمند مقداری تفکر هستند ، اما هنوز هم محتوای کافی برای جلب توجه شما به مدت طولانی وجود ندارد.

بخش چند نفره به خوبی همیشه است، ولی متاسفانه حالت Deathmatch تنها Mode قابل بازی کردن است که میتواند پس از مدتی بازی کردن، حوصله سر بر باشد. با این حال به صورت معمول، بازی کردن در برابر یک انسان به عنوان حریف نسبت به هوش مصنوعیِ، همیشه به تجربه ی بازی کردن لذت بخشی منجر می‌شود.

نقاط ضعف و قوت

گرافیک زیبا
بخش داستانی خوب
موسیقی متن زیبا

هوش مصنوعی ضعیف
گیم پلی معمولی
بخش داستانی کوتاه