یکی از ژانرهای جذاب و کلاسیک سبک شوتر، بازی‌هایی هستند که داستانی را در قالب روایتی سینمایی با کات‌سین‌های اکشن روایت می‌کنند و تجربه‌ای ارائه می‌دهند که انگار مشغول تماشای یک فیلم هستید. بازی‌های زیادی در این سبک وجود دارند و La Quimera نیز یکی از آن‌هاست؛ با این تفاوت که این بازی به بدترین شکل ممکن تلاش کرده وارد این قلمرو شود و در تمام زمینه‌های اصلی، دچار ایراد است. در این مقاله از استراتژیک کلاب، می‌خواهیم به نقد و بررسی بازی La Quimera که در حال حاضر در مرحله دسترسی زودهنگام قرار دارد، بپردازیم.
ویران‌شهری علمی‌تخیلی در دل آمریکای لاتین
راستش را بخواهید، جسارت سازندگان در انتخاب آمریکای لاتین به‌عنوان بستر یک فضای علمی‌تخیلی و ویران‌شهری، ستودنی است؛ چرا که کمتر پیش می‌آید بازی‌سازان به این منطقه جغرافیایی توجه نشان دهند، چه برسد بخواهند نسخه‌ای سایبرپانکی از آن ارائه دهند. اما باید بگویم که جذابیت بازی دقیقا از همین نقطه به پایان می‌رسد.
داستان از این قرار است که بخشی از این قاره توسط ربات‌های قاتل تسخیر شده و مردم در شهرهای بزرگ و متراکم پناه گرفته‌اند. حاکمیت در این شهرها ساختاری ارباب‌رعیتی دارد و گروه‌هایی مزدورگونه وجود دارند که به طبقات ثروتمند خدمات ارائه می‌دهند. شما به‌تازگی عضو یکی از این گروه‌ها شده‌اید و پس از یک آموزش کوتاه، وارد اولین مأموریت خود می‌شوید. داستان نیز از همین نقطه آغاز می‌شود.
اگر از تند بودن و گاه عجیب بودن روند کلی داستان بگذریم، صداگذاری شخصیت‌ها و دیالوگ‌ها حقیقتاً فاجعه‌بار است. شاید فکر کنید اغراق می‌کنم، اما واقعاً این‌طور نیست. دیالوگ‌ها عجیب، غیرمنطقی و مملو از اغراق‌های بی‌مورد هستند. مهندسی صدا نیز به‌شدت ضعیف عمل کرده است. در بحبوحه‌ی نبرد، صدای تیراندازی و انفجار به اوج خود می‌رسد، در حالی‌که شخصیت‌ها مدام در حال صحبت کردن هستند و شنیدن دیالوگ‌ها تقریباً غیرممکن است. در یک بازی داستان‌محور، چنین صداگذاری ضعیفی ضربه‌ای جبران‌ناپذیر به تجربه‌ی کلی وارد می‌کند. داستان کلی بازی نیز نه ایده‌ی مشخصی دارد و نه فلسفه‌ای در پسِ آن نهفته است. پایان‌بندی بازی نیز آن‌قدر ناگهانی است که احساس می‌کنید سازندگان دیگر نمی‌دانسته‌اند با داستان چه کنند.
انیمیشن کاراکترها و گیم‌پلی La Quimera
چهره‌ی شخصیت‌ها، انیمیشن‌ها و میمیک صورت‌ها به‌شدت غیرواقعی و بی‌احساس هستند. حرکات چهره گاهی وجود دارند، اما زمان‌بندی آن‌ها به‌قدری نامتناسب و عجیب است که مخاطب را از فضای روایت بیرون می‌کشد. از نظر گرافیک هنری نیز نکته‌ی خاصی وجود ندارد. کاملاً مشخص است که سازندگان سعی کرده‌اند از نظر فضاسازی شباهتی به بازی‌هایی نظیر Cyberpunk 2077 ایجاد کنند، اما در این زمینه هم شکست خورده‌اند.
از لحاظ گیم‌پلی، بازی چیز خاصی برای ارائه ندارد. تنوع سلاح‌ها پایین است و گرچه گان‌پلی قابل‌قبول است، اما در مقایسه با عناوین مشابه امروزی هیچ حرفی برای گفتن ندارد. حتی اگر این بازی ۱۰ سال پیش هم منتشر می‌شد، باز هم اثری متوسط رو به پایین به‌حساب می‌آمد. درجه‌ی سختی بازی در سطح قابل‌قبولی قرار دارد، اما روند تکراری آن باعث می‌شود چالش‌ها خیلی زود پیش‌بینی‌پذیر و خسته‌کننده شوند.
یکی دیگر از مشکلات جدی بازی، قطع شدن روند طبیعی گیم‌پلی با کات‌سین‌های بعضاً بی‌مورد و انیمیشن‌های غیرقابل رد (Skip) است. مشخص است که تلاش شده مانند برخی عناوین مطرح، روایت سینمایی قدرتمندی ارائه شود، اما استفاده‌ی بیش‌از‌حد از میان‌پرده‌ها و مکالمات بی‌پایان باعث خستگی بازیکن می‌شود. صداگذاری بد و صدای گرفته‌ی شخصیت اصلی—که انگار در خانه روی تخت ضبط شده—هم در تجربه‌ی بازیکن تأثیر منفی دارد.
همچنین باید اشاره کرد که برای اجرای بازی، اتصال دائم به اینترنت ضروری است. حتی اگر نخواهید وارد بخش آنلاین شوید، بازی شما را به لابی متصل می‌کند و در صورت قطع اتصال، شما را از بازی بیرون می‌اندازد. این مسئله در نوع خود آزاردهنده است.
گرافیک و موسیقی متن بازی
در بازی تقریباً موسیقی متنی وجود ندارد یا اگر هم هست، به قدری کم‌اثر است که متوجه آن نمی‌شوید. گرافیک بازی از نظر جزئیات بصری و کیفیت بافت‌ها قابل‌قبول است، اما از لحاظ فنی به‌شدت غیربهینه عمل می‌کند. حتی با سیستم‌های قدرتمند هم با لگ و کندی مواجه می‌شوید. با توجه به اینکه بازی در مرحله دسترسی زودهنگام قرار دارد، امید می‌رود که این مشکلات در نسخه‌ی نهایی برطرف شوند.
جمع‌بندی
بازی La Quimera نمونه‌ای از آن دسته بازی‌هایی است که جاه‌طلبی سازندگان در آن به‌وضوح دیده می‌شود، اما در اجرا، با مشکلاتی بنیادی درگیر است. اثری که می‌خواهد تجربه‌ای سینمایی، داستان‌محور و تأثیرگذار خلق کند، اما در تمامی ارکان اصلی‌اش—از روایت و صداگذاری گرفته تا گیم‌پلی و انیمیشن—دچار ضعف‌های جدی است. نه داستان بازی عمق و انسجام لازم را دارد، نه گیم‌پلی آن هیجان و تنوعی ارائه می‌دهد که بتواند بازیکن را درگیر کند.
مشکلات فنی متعدد، صداگذاری سطح پایین، دیالوگ‌های مصنوعی، گرافیک غیربهینه و تجربه کاربری آزاردهنده، باعث می‌شوند La Quimera بیشتر به یک نسخه‌ی آزمایشی خام شبیه باشد تا اثری که آماده ورود به بازار باشد—حتی اگر در دسترسی زودهنگام باشد. با این وضعیت، بعید است نسخه‌ی نهایی بتواند از پس این حجم از ایرادات برآید، مگر آنکه بازسازی اساسی در ساختار بازی صورت بگیرد.
نقاط ضعف و قوت
ایده‌پردازی جسورانه
چالش نسبی در گیم‌پلی
صداگذاری فاجعه‌بار
انیمیشن‌ها و چهره‌پردازی غیرواقعی
گیم‌پلی تکراری و غیررقابتی
داستان ضعیف و پایان‌بندی بی‌برنامه
عدم وجود موسیقی متن مؤثر
غیربهینه بودن شدید بازی
نیاز همیشگی به اتصال اینترنت
نمرات
گیم پلی - 4.5
گرافیک - 5
داستان - 5
موسیقی - 3.5
4.5
نمره کل
بازی La Quimera نمونه‌ای از آن دسته بازی‌هایی است که جاه‌طلبی سازندگان در آن به‌وضوح دیده می‌شود، اما در اجرا، با مشکلاتی بنیادی درگیر است. اثری که می‌خواهد تجربه‌ای سینمایی، داستان‌محور و تأثیرگذار خلق کند، اما در تمامی ارکان اصلی‌اش—از روایت و صداگذاری گرفته تا گیم‌پلی و انیمیشن—دچار ضعف‌های جدی است. نه داستان بازی عمق و انسجام لازم را دارد، نه گیم‌پلی آن هیجان و تنوعی ارائه می‌دهد که بتواند بازیکن را درگیر کند. مشکلات فنی متعدد، صداگذاری سطح پایین، دیالوگ‌های مصنوعی، گرافیک غیربهینه و تجربه کاربری آزاردهنده، باعث می‌شوند La Quimera بیشتر به یک نسخه‌ی آزمایشی خام شبیه باشد تا اثری که آماده ورود به بازار باشد—حتی اگر در دسترسی زودهنگام باشد. با این وضعیت، بعید است نسخه‌ی نهایی بتواند از پس این حجم از ایرادات برآید، مگر آنکه بازسازی اساسی در ساختار بازی صورت بگیرد.
