بازی‌های بوومر شووتر که اکثرا با الهام از بازی Doom دهه 90 ساخته می‌شوند، همگی ساختار مشخصی دارند و طوری هستند که می‌توانید یک ساعتی پشت سیستم بنشینید، ذهنتان را خالی کنید و مشغول کشتار شیاطین و دشمنان مختلف شوید. بازی Hellgate Senigallia Remake سعی کرده است که این‌طور باشد، اما به چنان سرطانی تبدیل شده که من به شخص هرگز تا پیش از این تجربه نکرده بودم. در این نقد و بررسی از استراتژیک کلاب، می‌خواهیم به نقد بازی بوومر شووتر Hellgate Senigallia Remake بپردازیم.
شیاطین جای آمریکا، در شهر سنیگالیا ایتالیا ظهور کردند!
بازی Hellgate Senigallia Remake همان‌طور که گفته شد، یک بازی بوومر شووتر به سبک دهه 90 است، اما سازنده سعی کرده که با ترکیب تعدادی اِلمان RPG و بخشیدن فضای دارک و پرخون و خون‌ریزی، بازی خود را خاص‌تر نشان دهد. داستان بازی در مورد مردی است که مثل همیشه از محل کار در حال برگشت به خانه بوده که به دنبال زلزله‌ای مهیب، کل شهر برهم می‌ریزد. کاراکتر ما خیلی زود متوجه می‌شود که این یک زمین لرزه طبیعی نیست و چیزی ماورا طبیعه در جریان است. داستان از همینجا شروع می‌شود، شما به هوش می‌آیید، سلاحی بر می‌دارید و به جنگ موجودات عجیب و غریب می‌روید. بازی بعد از هر چپتر شرحی از داستان می‌دهد، اما راستش را بخواهید، اصلا داستان خاصی وجود ندارد که بخواهد روایت شود.
سازنده بازی یک ایتالیایی است که سابقه ساخت چینن بازی‌هایی را در گذشته داشته است. چیزی که در مورد او دوست دارم، این است که حسابی خوش ذوق است و معلوم است که حس خوش‌طبعی خوبی دارد. بازی شاید فضای دارک و آخرالزمانی و شیطانی داشته باشد، اما سازنده در طول بازی شما را با مکالمات عجیب با NPCها سرگرم می‌کند. به غیر از آن، خود دشمنان شما و موقعیت‌هایی که برایتان پیش می‌آید آن‌قدر عجیب و سورئال هستند که اصلا خنده‌تان می‌گیرد.
گیم‌پلی معمولی، اما باس‌فایت‌های به شدت سخت و خشن!
بازی گیم‌پلی کاملا معمولی دارد، گان‌پلی آن نسبتا ضعیف است و چیز خاصی در مورد آن وجود ندارد. گاها حتی این گان‌پلی باعث آزار می‌شود. با این وجود، تنوع سلاح و شمشیر در بازی در حد مناسبی است و به نظرم سازنده با بالا بردن تنوع، ضعف گان‌پلی را جبران کرده است. در بازی تقریبا برای یک دقیقه هم شما یک موجود تکراری نمی‌بینید، هر چقدر پیش می‌روید، یک موجود جدید ظاهر می‌شود که به نحوی شما را به چالش می‌کشد. این نکته قوت دیگر بازی است که باعث خستگی‌ناپذیر بودن گیم‌پلی و تنوع بخشیدن به آن شده است. موجودات بازی هر چند عجیب هستند، اما تنوع بالایشان باعث جالب‌تر شدن بازی شده است.
بازی بر خلاف دیگر عناوین بوومر شووتری که من بازی کردم، باس‌فایت‌های به شدت چالش‌برانگیز و سختی دارد. باید بگم که بازی به شما اجازه انتخاب درجه سختی نمی‌دهد، یعنی شما با همان سختی بازی می‌کنید که خود سازنده مشخص کرده است. اگر عشق به چالش کشیده شدن و ساعت‌ها درگیر یک باس‌فایت شدن را دارید، این بازی با وجود اینکه یک بوومر شووتر ساده است، اما حسابی این نیاز شما را برطرف می‌کند. من به شخص بابت این موضوع بسیار سوپرایز شدم.
گرافیک و رابط کاربری بازی جایی‌ست که مشکلات بازی از آن شروع می‌شوند
تمام نکات مثبت بازی (البته به جز موسیقی‌متن آن که در ادامه خواهم گفت) در بالا گفته شد و دیگر فکر نمی‌کنم چیز مثبتی مانده باشد که بخواهم به آن اشاره کنم. گرافیک بازی طوری است که انگار از چندین تکسچر عجیب غریب آماده برای ساخت آن استفاده شده است. به شکلی است که من واقعا هرگز در هیچ بازی ندیدم. من در هر صورت پس از کمی بازی کردن توانستم به آن عادت کنم، اما غیربهینه بودن آن در برخی مراحل به شدت شما را آزار خواهد داد. به طور کلی، گرافیک آن عجیب و غیربهینه است، اما چیزی نیست که مانع تجربه شما شود.
رابط کاربری بازی به شدت ضعیف و بی‌سلیقه است. سازنده مشخصا وقت زیادی برای آن نگذاشته و همه چیز را به حال خود رها کرده است. تنظیم کردن گرافیک، صدا و شخص‌سازی برخی دیگر از تنظیمات بازی چندان راحت نیست چون رابط کاربری آن به شدت طراحی زشتی دارد. در خود بازی هم جز یک نوار جان و تعداد مهمات هر اسلحه، دیگر هیچ چیزی در صفحه به شما نمایش داده نمی‌شود. بازی اصلا به شما کمک نمی‌کند که کجا باید بروید یا اصلا باید چه کار کنید، و این به شدت بد است. شما ممکن است بیشتر از 30 دقیقه در حال تاب خوردن دور خود باشید تا فقط بفهمید که مقصد بعدی‌تان کجاست و باید چه کار کنید. بازی نه مسیر را برای شما مشخص می‌کند، نه می‌گوید که چطور باید معما‌های آن را حل کنید.
موسیقی‌متن بازی بسیار خوب و هماهنگ با محیط بازی است
موسیقی‌متن بازی در باس‌فایت‌ها یا لول‌های مختلف متنوع است و من به شخص از آن لذت بردم. بسیار با فضای بازی هماهنگ بود و آن‌طور نبود که موسیقی‌ای بشنوید که اصلا به بازی نمی‌خورد. این مورد مثبتی است، زیرا اغلب بازی‌های بوومر شووتر فاقد موسیقی متن قوی هستند.
جمع‌بندی
بازی Hellgate Senigallia Remake یک عنوان سبک بوومر شووتر است که فضای دارک و آخرالزمانی آن و البته گرافیک عجیبش، یک تجربه کاملا جدید در این سبک برای شما به ارمغان می‌آورد. تنوع خوب سلاح‌ها، چالش‌برانگیز بودن باس فایت‌ها و تنوع بالای موجودات اهریمنی و دشمنان شما، تقریبا ضعف‌های دیگر بازی را پوشانده است. اگر از دوستداران سبک بوومر شووتر باشید، این بازی می‌تواند حسابی شما را سرگرم کند، اما رابط کاربری بد و عدم مشخص کردن مسیر و دادن راهنمایی به کاربر، مواردی هستند که ممکن است باعث کلافگی شما در طول بازی شوند.
نقاط ضعف و قوت
تنوع خوب سلاح‌ها و موجودات
تنوع باس‌فایت‌ها و چالشی بودن آن‌ها
موسیقی‌متن بسیار خوب
طراحی خوب مراحل و بعضا طنز
فضاسازی دارک و سراسر عجیب که بر بازی نسشته است
گرافیک بازی عجیب و غیربهینه است
رابط کاربری به شدت ضعیف
بازی فاقد هرگونه راهنمایی مراحل و مشخص کردن مسیر است
نمرات
گیم پلی - 7
گرافیک - 5
مراحل - 9
موسیقی - 9
7.5
نمره کل
بازی Hellgate Senigallia Remake یک عنوان سبک بوومر شووتر است که فضای دارک و آخرالزمانی آن و البته گرافیک عجیبش، یک تجربه کاملا جدید در این سبک برای شما به ارمغان می‌آورد. تنوع خوب سلاح‌ها، چالش‌برانگیز بودن باس فایت‌ها و تنوع بالای موجودات اهریمنی و دشمنان شما، تقریبا ضعف‌های دیگر بازی را پوشانده است. اگر از دوستداران سبک بوومر شووتر باشید، این بازی می‌تواند حسابی شما را سرگرم کند، اما رابط کاربری بد و عدم مشخص کردن مسیر و دادن راهنمایی به کاربر، مواردی هستند که ممکن است باعث کلافگی شما در طول بازی شوند.
